عبدالملک برهانی

عبدالملک برهان نیشابوری یا برهانی(تولد نیشابور ۴۰۹، وفات در قزوین ۴۶۵ قمری)از شاعران ایرانی قرن پنجم. ملقب به امیرالشعراء. در عصر سلجوقی می‌زیست. او پدر امیر معزی است. عبدالملک مورد علاقه و اعتماد الب‌ارسلان بوده‌است. و تخلص برهانی گرفته شده‌است از لقب آلب‌ارسلان یعنی برهان‌المؤمنین. بر اثر تیری که در شکارگاه شاه به او اصابت کرد، در قزوین درگذشت.

عبدالملک برهان
نام اصلی
عبدالملک نیشابوری
زاده۴۰۹ (قمری)
نیشابور
درگذشته۴۶۵ (قمری)
قزوین
آرامگاهقزوین
لقباميرالشعراء
تخلصبرهانی
زمینه کاریشعر فارسی و عربی
ملیتایرانی
در زمان حکومتآلب‌ارسلان
اثرگذاشته برامیر معزی
فرزند(ان)امیر معزی
گفتاوردمن رفتم و فرزند من آمد خلف صدق/او را بخدا و بخداوند سپردم

نمونه شعر

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به عبدالملک برهانی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
هر آن روزی که باشم در خراباتهمی نازم چو موسی در مناجات
هر آن روزی که در مستی گذارم مبارک باشدم ایّام و ساعات
مرا بی خویشتم بهتر که باشم نه قرآنی نماسم من نه طاعات
چو از بند خِرد آزاد گردمبر آسایم ز تهدید عبادات
مرا موسی بفرماسد به توراتچو کردم حق فرعونی مراعات

منابع

    • تاریخ ادبیات در ایران (۴۳۲ -۴۳۰ /۲)،
    • ترجمان البلاغه (۱۱۱ -۱۱۰)،
    • دیوان معزی (مقدمه)
    • دایرةالمعارف فارسی (۴۲۱/۱)
    • سرآمدان فرهنگ (۲۲۴/۱)
    • فرهنگ سخنوران (۱۳۳)، لغت‌نامه (ذیل/ برهانی).
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.