عبدالله میثمی

عبدالله میثمی در ۱۲ خرداد ۱۳۳۴ خورشیدی در خانواده‌ای مذهبی در شهر اصفهان متولد شد. عبدالله در دورهٔ دبیرستان، هم‌زمان با تحصیل، در کنار پدرش به کار پرداخت. از نوجوانی به فراگیری دروس حوزوی پرداخت.

عبدالله میثمی در کنار کسب علوم دینی به اتفاق چند تن از دوستانش در مسجد محل، انجمن دینی و خیریه، هیئت رقیه فرزند حسین، کلاس‌های آموزش قرآن و صندوق قرض‌الحسنه را پایه‌گذاری کرد. او از چند سال تحصیل حوزوی و تبلیغ و ترویج امور دینی، در سال ۱۳۵۳ به همراه برادرش رحمت‌الله میثمی به قم رفته و در مدرسهٔ حقانی سکنی گزید و تکمیل دروس دینی پرداخت.

وی در کنار درس به مبارزه با حکومت نیز مشغول بود. وی در سال ۱۳۵۳ به دلیل مبارزه با رژیم پهلوی دستگیر و زندانی شد.[1]

میثمی که سی ماه از عمرش را در زندان به سر برده بود، در سال ۱۳۵۷ به دنبال انقلاب ۱۳۵۷ از زندان آزاد شد.

او با پیروزی انقلاب اسلامی، جهت ادامهٔ تحصیل به حوزهٔ علمیهٔ قم رفت و از محضر اساتید کسب علم کرد. سپس در کنار دوست دیرینه‌اش روحانی «مصطفی ردانی‌پور» مدتی را در کردستان گذراند و از آنجا به دنبال تشکیل سپاه در یاسوج، به آن شهر عزیمت کرد، تا در کنار پاسداران به سازماندهی و ارشاد عشایر محروم بپردازد.

او از سوی نمایندهٔ روح الله خمینی در سپاه پاسداران، فضل الله محلاتی به عنوان مسؤول دفتر نمایندگی آیت‌الله خمینی در منطقهٔ نهم سپاه( استانهای فارس، بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد) منصوب گردید.

از آغاز جنگ ایران و عراق، نگاه عبدالله میثمی جنگ

یک نعمت بزرگ و یک سفرهٔ گستردهٔ الهی می‌دانست ومعتقد بود هرکس بیشتر بتواند در جنگ شرکت کند، از این سفرهٔ الهی بیشتر بهره برده‌است.

یکی از برادرانش بنام رحمت‌الله میثمی در مقابل دیدگان او در (تپه‌های شهید صدر) کشته شد.

او همچنین به پیروی از روح‌الله خمینی معتقد بود که «جنگ در رأس همهٔ امور است و بقیهٔ مسایل در مرحلهٔ بعد». بنابراین بسیار مشتاق بود که همیشه در جبهه بماند، تا اینکه از طرف فضل‌الله محلاتی، «نمایندهٔ ولی فقیه در سپاه» به مسؤولیت نمایندگی ولی فقیه در قرارگاه خاتم‌الانبیاء ـ که قرارگاه مرکزی و هدایت کنندهٔ تمامی نیروهای سپاه و بسیج و سایر نیروهای مردمی بود ـ برگزیده شد،[2] تا با حضور در میان نیروهای سپاهی، بسیجی و ارتشی، شمع محفل رزمندگان و مایهٔ قوت قلب آنان باشد.

سرانجام درسحرگاهان ۹ بهمن ۱۳۶۵ ، عبداله میثمی در منطقهٔ عملیاتی کربلای ۵، از ناحیهٔ سر مورد اصابت ترکش قرار گرفت و بعد از سه روز در ۱۲ بهمن درگذشت. پیکر وی در گلستان شهدای اصفهان بخاک سپرده شد.مصلح الدین مهدوی، مزارات اصفهان، تصحیح و اضافات: دکتر اصغر منتظر القائم، ۱۳۸۷، دانشگاه اصفهان، ص ۳۶۸</ref>

در تاریخ ۱۹ تیرماه ۱۳۹۱، روابط عمومی سازمان ایثارگران و جانبازان اعلام کرد که نمایش رادیویی «سی پارهٔ صبر» بر اساس زندگی وی را به صورت سریالی هفت قسمتی در قالب سی دی عرضه کرده‌است. نویسندهٔ این نمایشنامه امیررضا مافی و سردبیری آن را نادر برهانی مرند به عهده داشتند. گفتنی است که این نمایش به زوایای گوناگون زندگی ایشان می‌پردازد. کارگردانی ای نمایش را نیز رضا عمرانی به عهده دارد.[3]

• سایت جامع دفاع مقدس