طرف خانه سوان

طرف خانهٔ سوان، نخستین جلد رمان در جستجوی زمان ازدست‌رفته نوشتهٔ مارسل پروست نویسندهٔ فرانسوی نیمهٔ نخست سدهٔ بیستم است. این جلد در ۱۹۱۳ به چاپ رسید.

در کمبره

در این بخش راوی از کودکی و پیوند خود با مادرش سخن می‌گوید و از کتابهایی که خوانده: همچون رمان فرانسوا پسر صحرا اثر ژرژ ساند. یکی از بخش­های مهم ”کومبره“ شبی است که مادر راوی در اتاق او می­‌مانَد. راوی مستأصل بازگشت مادر به اتاق است، و وقتی مادر بر می­‌گردد، خود را در دامن او می‌­اندازد. وقتی انتظار می‌­کشد، قلبش سرشار از ”آشوب و مسرت“ است و صحنۀ ورود مادر به تنش میان دو احساس دامن می­‌زند. هرآنچه که انتظار داشته است –حضور مادر، صدای آرام­بخش او، بوسۀ او- برآورده می‌­شود، ولی تماماً احساس رضایت نمی­‌کند، چراکه می­‌داند این ماجرا تکرار نخواهد شد. این لحظات پیچیده و ترس آمیخته با حسرتی تماماً قانع‌­نشده، و وارستگی آمیخته با ناامیدی، درس بزرگی دربارۀ زودگذریِ زمان و امیال به او می­‌دهد که بعدها نقش مهمی در پرورش روحی او دارد.[1]

مزگلیز و گرمانت

در این بخش، راوی از پیاده‌روی‌هایش در هوای گرفته در مزاگلیز (طرف خانه سوان) و در هوای خوب در گرمانت سخن می‌گوید.

دلباختگی سوان

برگشتی به گذشته، آشنایی سوان با اودت و دلباختگی به اوست.

من راوی و من قهرمان داستان

دو کس با نشانای من در داستان آمده است: یکی من راوی است که از بیخوابی در رویاهای گذشته خود سیر می‌کند و دیگری من قهرمان داستان است.

منابع

  1. وات، آدام (۱۳۹۷). مقدمهٔ کمبریج بر مارسل پروست. ترجمهٔ قاسم مؤمنی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی. صص. ۷۵. شابک ۹۷۸۶۰۰۴۳۶۵۹۶۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.