شکوی الغریب عن الاوطان الی علماء البلدان

شکوی الغریب عن الاوطان الی علماء البلدان عنوان رساله‌ای کوتاه به زبان عربی از عین‌القضات همدانی است. عین‌القضات این رساله را در زندان بغداد و اندکی پیش از مرگ نوشته‌است. این رساله برای نخستین بار توسط یک محقق مراکشی تصحیح و در سال ۱۹۳۰ میلادی در پاریس به چاپ رسید سپس سی و دو سال بعد مقدمه آن به عربی توسط عفیف عسیران نوشته و در سال ۱۳۴۱ میلادی توسط انتشارات دانشگاه تهران چاپ شد. ترجمهٔ این اثر به فارسی از روی طبع اخیر و توسط قاسم انصاری انجام گرفته‌است. این کتاب با عنوان دفاعیات عین‌القضات همدانی در سال ۱۳۶۰ در ۹۸ صفحه و توسط انتشارات منوچهری در تهران به چاپ رسیده‌است.[1]

محتوا

این رساله، نامهٔ سرگشاده‌ای است که عین‌القضات، در زندان بغداد، در دفاع از خود در برابر اتهاماتی مانند دعوی نبوت، صوفی‌گری و اعتقاد به اتحاد خالق و مخلوق، نوشت و برای علمای مسلمان فرستاد. به دلیل آن که زبان علمی عالمان مسلمان هم‌عصر عین‌القضات عربی بود، متن رساله به زبان عربی است.[2]

پانویس
  1. پورجوادی، نشر دانش، ۴۴.
  2. جمیله رحمتی. «غوری در رساله شکوی الغریب». نشریه کتاب ماه دین. دریافت‌شده در ۱۵ آبان ۱۳۹۴. متن مقاله در راسخون

منابع
  • پورجوادی، نصرالله (۱۳۶۱). «دفاعیات و شهادت عین القضات همدانی». نشر دانش (۹).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.