شورکاب

شورکاب یکی از محله‌های شهر لواسان در استان تهران است که در گذشته و تا پیش از تأسیس شهرداری لواسان، یکی از آبادی‌های لواسان کوچک بود که به همراه سایر محله‌ها در سال ۱۳۴۹ در شهر لواسان ادغام گردید. شورکاب در فاصله لشکرک به گلندوک در کنار راه(بلوار امام خمینی لواسان) قرار دارد . اراضی و باغات شورکاب از قنات و رودخانه مشروب می‌شود.در گذشته ٣ هکتار گندمکاری دیم و ١٠ هکتار باغ و قلمستان داشته و محصولش گندم و جو و سیب‌زمینی و باقلا و میوه‌اش سیب و به و گیلاس و آلوزرد و آلبالو بوده‌است که با رشد شهرسازی و شهرنشینی بسیاری از آن باغات و مزارع تبدیل به ویلاهای مدرن و ساختمان‌های جدیدالاحداث شده‌است.[1] . تپه باستانی شورکاب در این محله واقع شده‌است.

زبان

در شورکاب مانند دیگر محله‌های لواسان زبان تاتی رایج است.[2]

ریشه و معنای نام(وجه تسمیه)

نام این آبادی در کتاب طرائق الحقایق به صورت شورک آب درج گردیده و در حاشیه‌آن نوشته شده « به مناسبت آنکه اندکی آبش شور باشد ».

جستارهای وابسته

پانویس
  1. "قصران" «قصران، نوشته دکتر حسین کریمان، ج ۱ صفحه ۴۶۶، چاپ ۱۳۵۷ هجری شمسی، {-۵٠٩٣۶-}شوركاب(د-٣): اين ديه در فاصلهء لشكرك به گلندوك در كنار راه قراردارد و جزء لواسان كوچك قصران داخل است.جمعيتش در فرهنگ جغرافيايىايران ٢۴۴ تن و در فرهنگ آباديهاى كشور ٢۶٩ تن تعيين گرديده است.دبستان وانجمن ده و صندوق پست دارد،از قنات و رودخانه مشروب مىشود.٣ هكتار گندمكارى ديم و ١٠ هكتار باغ و قلمستان دارد.محصولش گندم و جو و سيب‌زمينى وباقلا و ميوه‌اش سيب و به و گيلاس و آلوزرد و آلبالوست.نام اين ديه در طرائق الحقايق به صورت شورك آب درج گرديده و در حاشيه‌آن نوشته شده«به مناسبت آنكه اندكى آبش شور باشد»».
  2. دیهیم گیتی، کتاب «بررسی خرده‌گویش‌های منطقه قصران»، فصل اول (زبان منطقه قصران): «زبان آبادی شورکاب مازندرانی نیست و به تاتی شبیه است»، ۱۳۸۴، چاپ اول، نشر فرهنگستان زبان و ادب فارسی.

منابع

"قصران" «قصران، نوشته دکتر حسین کریمان، چاپ ۱۳۵۷ هجری شمسی، شوركاب(د-٣)».

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.