شمس‌الدین احمد بن یحیی سهروردی

سهروردی در ۶۵۴ ه‍.ق در بغداد به دنیا آمد. بنا بر یک روایت، او شاگرد یاقوت مستعصمی بوده اگر چه در این روایت تشکیک شده‌است.[1] روایت محتمل‌تر آن است که او و یاقوت هر دو از شاگردان صفی‌الدین ارموی و زکی‌الدین عبدالله بن حبیب بودند.[2]

به گفتهٔ مورخانی که همزمان با او می‌زیستند، سهروردی دانشمند نیز بود و نزد حکمای ایلخانیان (الجایتو و ابوسعید) منزلت داشت اگر چه به دربار آنان نپیوست. به گفتهٔ ابن فضل‌الله عمری سهروردی هرگز ازدواج نکرد.[3]

سهروردی آثار زیادی خوشنویسی کرد که برخی از آن‌ها در مورد موسیقی بود. از جمله، وی کاتب یکی از نسخه‌های خطی رسالهٔ الأدوار صفی‌الدین ارموی است.[4] وی همچنین چندین جلد قرآن کتابت کرد که در حال حاضر کمتر از ۱۰ نسخهٔ آن موجود است، از جمله چند نسخه که در موزه ایران باستان نگهداری می‌شوند و یک نسخه که در موزه توپ‌قاپی نگهداری می‌شود.[5]

• سمسار، محمد حسن (۱۳۸۳). «هنر خوشنویسی و احمد بن السهروردی». کتاب ماه هنر (۷۱ و ۷۲): ۱۶-۲۳. دریافت‌شده در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۸ – به واسطهٔ نورمگز.