شفیره

در حشرات با دگردیسی کامل لارو، پس از طی آخرین سن لاروی وارد مرحله شَفیرگی می‌شود. در این مرحله حشره فاقد حرکت و تغذیه و هرنوع فعالیت دیگری است. شفیره گاهی بدون پوشش ولی معمولاً در داخل پیله یا کپسول یا محفظه‌های دیگراین مرحله را طی می‌کند.

با پیله اشتباه نشود.
شفیره زنبورهای نر (زنبورهای عسل) در کندو
شفیره‌های سمت راست چند روز بزرگتر هستند.
شفیره پروانه

پروانه‌ای که تازه از شفیره بیرون می‌آید، به پوسته‌ای به نام زَرپوست[1] (Chrysalis) می‌چسبد تا مایعی که در شکم اوست به رگبال‌هایش پمپ شود تا بتواند بال‌هایش را باز کند. پس از چند ساعت که بال‌ها خشک شدند و شکمش به اندازه عادی بازگشت، بالاخره پروانه مهاجر بال می‌گشاید و به پرواز درمی‌آید.

نگارخانه

منابع
  1. کیانوش، حسن: واژه‌های برابر فرهنگستان ایران. سروش. تهران: ۱۳۸۱. ص ۵۴۷
  • دکتر آزمایش فرد، پروانه؛ دکتر میرکریمی، اسدا... ؛ دکتر اسماعیلی، مرتضی. حشره‌شناسی کشاورزی. انتشارات دانشگاه تهران. بهمن ۱۳۷۴
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شفیره موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.