شاه وردی خان

در سال ۱۰۴۶ ه ق خان احمد اردلان والی کردستان علیه دولت مرکزی سر به طغیان گذاشت و شاه صفی (شاه صفویه) به  شاهوردی خان میر  والی حاکم لرستان(پشتکوه و پیشکوه) فرمان داد در راس نیروهای محلی خود برای سرکوب خان احمد حرکت کند.[1]

در نبردی که بین نیروهای شاهوردی خان میر حاکم لُر کوچک و سیاوش بیگ قوللر آقاسی با نیروهای تحت فرمان والی کردستان در گرفت در نتیجه خان احمدخان والی کُردها دچار شکست سختی شد و به قلعه اورامان پناه برد. قلعه اورامان به وسیله نیروهای شاهوردی خان لُر محاصره شد و پس از چندی خان احمدخان موفق به فرار شد و حدود پانصد نفر از همراهان او کشته شدند.[2]

وی پس از این فرار به یکی از امرای کُرد موصل به نام کوچک احمد پناه برد. کوچک احمد خان حاکم موصل یکهزار و پانصد نفر از جوانان کُرد و سربازان عثمانی را در اختیار او قرار داد و خان احمدخان والی کردستان با نیروهایی که همراه داشت به جنگ میر شاهوردی خان لُر وارد شد .در این جنگ نیز عده زیادی از سپاهیان خان احمد کشته و یا پا به فرار گذاشتند. پس از شکستی دیگری که شاهوردی خان بر سپاهیان خان احمدخان وارد کرد او ناگزیر شد  که بار دیگر به سوی کوچک احمدخان حاکم موصل برود. و ی بار سوم نیز همراه با کوچک احمدخان حاکم موصل و ماردین، با نیروهای بیشتری به مقابله با نیروهای دولت مرکزی ایران که شاهوردی خان لُر، عباسی و سیاوش بیگ قوللر آقاسی در راس آنها قرار داشتند شتافت .بین دو سپاه نبرد دیگری درگرفت و سپاه خان احمدخان و مخالفین باز هم شکست خوردند و کردستان به تصرف نیروهای دولت صفویه به فرماندهی شاهوردی خان لُر درآمد و خان احمدخان اردلان نیز همان سال ۱۰۴۶ ه ق بر اثر بیماری درگذشت.[3]

• Don Juan of Persia: A Shi'ah Catholic. trans. by G. Le Strange. (Kessinger Publishing, 2003) p. 216.