شاهزاده اورنج

عنوان شاهزاده اورنج (انگلیسی: Prince of Orange‎) در سال ۱۱۶۳ توسط امپراتور فریدریش بارباروسا، با ارتقا شاهزاده‌نشین اورنج به یک پادشاهی، ایجاد شد تا در درگیری با پاپی، حمایت خود را در آن منطقه تقویت کند. این عنوان و سرزمین به خانه‌های اشرافی فرانسوی باکس، در سال ۱۱۷۳، و از شالون، در سال ۱۳۹۳، قبل از ورود با رنه ناسائو در سال ۱۵۳۰ ، منتقل شد. سپس حکومت به یک نجیب‌زاده هلندی، پسر عموی رنه، ویلیام (معروف به ویلیام خاموش منتقل شد)، در سال ۱۵۴۴. در سال ۱۷۰۲، پس از مرگ ویلیام سوم انگلستان بدون فرزندان، اختلافاتی بین یوهان ویلم فریزو و فریدریش یکم بوجود آمد. در سال ۱۷۱۳، طبق قرارداد اوترخت فریدریش ویلهلم یکم، امپراطوری اورنج را به پادشاه لوئی چهاردهم فرانسه (در حالی که عنوان را به عنوان بخشی از عنوان سلطنتی خود حفظ می‌کرد) واگذار کرد. در سال ۱۷۳۲، بر اساس معاهده پارتیشن، پسر فریسو، ویلیام چهارم توافق کرد که از عنوان «شاهزاده اورنج» (که در هلند و سراسر جهان پروتستان اعتبار کسب کرده بود) با فریدریش ویلهلم یکم استفاده کند. با ظهور پادشاهی هلند، این عنوان به‌طور سنتی توسط وارث سلطنت هلند بر عهده دارد. این عنوان که در اصل فقط توسط آقایان پوشیده می‌شد، از سال ۱۹۸۳ این عنوان از طریق حق اولویت نخستین فرزند منتقل شد، به این معنی که دارنده آن می‌تواند شاهزاده یا شاهزاده خانم اورنج باشد.

نشان شاهزاده نارنجی (۱۸۱۵–۱۸۸۴)
نشان خاندان اول اورنج[1]

منابع
  1. Rietstap, Johannes Baptist (1861). Armorial général, contenant la description des armoiries des familles nobles et patriciennes de l'Europe: précédé d'un dictionnaire des termes du blason. G.B. van Goor. p. 746.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ شاهزاده اورنج موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.