سنگ مخزن

سنگ مخزن (انگلیسی: reservoir rock‎) در زمین‌شناسی نفت، به سنگ‌هایی اطلاق می‌شود، که قابلیت تولید هیدروکربن را داشته باشند.سنگ مخزن ، سنگي تراوا و متخلخل است. علت تخلخل آن براي داشتن فضاي كافي براي نگهداري هيدروكربن ها و تراوايي آن براي قدرت عبور و حركت دهي هيدروكربن ها به سوي چاه هاي نفت است. سنگ‌های مخزن یکی از عناصر لازم در تشکیل مخازن نفتی بشمار می‌آیند. سنگ‌های مخزن بطور عمده مشتمل بر سنگ‌های رسوبی و دگرگونی نشده، مانند: سنگ آهک، دولومیت و ماسه سنگ می‌باشند. شیل، اسلیت و سنگ‌های آذرین، در شرایط بسیار نادر به صورت سنگ مخزن عمل کرده‌اند. سنگ مخزن ممکن است محدود به مخزن باشد، یا به مراتب فراتر از مخزن توسعه یابد. در مجموع از دیدگاه زمین‌شناسی نفت، اگر سنگی تخلخل کافی برای انباشته شدن نفت را داشته باشد و خلل‌وفرج آن نیز به هم متصل باشند، به طوری که پس از حفر چاه در آن، سیالات درون سنگ بتوانند به راحتی به ستون چاه راه پیدا کنند، این سنگ را می‌توان یک سنگ مخزن نامید.[1]

منابع
  1. Hyne N.J. (2001). Nontechnical Guide to Petroleum Geology, Exploration, Drilling, and Production. PennWell Books. p. 164. ISBN 9780878148233.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.