سقط جنین در ایران

در کشور ایران سقط جنین ممنوع است، مگر در صورتی که ادامه بارداری مادر، به مرگ جنین یا مادر منجر شود یا مشکلات جدی برای خانواده ایجاد کند، که در این‌صورت با دستور مقام قضایی یا درخواست زوجین یا معرفی نامه پزشک معالج تا قبل از چهارماهگی، (که به باور مسلمانان، زمان اضافه شدن روح به جسم است) قابل اجراست. برای تأیید این شرایط، ارائه حداقل دو مشاوره تخصصی در تشخیص الزامی است، بلکه در موارد خارج از فهرستِ اندیکاسیون‌های اعلام شده توسط سازمان پزشکی قانونی، ارائه حداقل سه مشاوره تخصصی مبنی بر ناهنجاریِ منجر به مرگِ جنین یا خطر مرگ مادر ضروری می‌گردد.

برای مثال هر بیماری دریچه‌ای که به نارسایی قلبی با درجه اختلال عملکردی ۳ و ۴ منجر شده و قابل برگشت نباشد، کبد چرب حاملگی، نارسایی کلیه و فشار خون غیرقابل کنترل با داروهای مجاز در دوران حاملگی از جمله شرایط مادر است که می‌تواند مجوز سقط دریافت کند. از اختلالات جنینی که مشمول اجازه سقط می‌شوند نیز می‌توان آلفا تالاسمی، تریزومی ۱۳ و ۱۸، آنانسفالی (عدم تشکیل بخشی از جمجمه) را نام برد.[1]

پژوهش‌های انجام شده

«سقط جنین دختران زیر ۲۴ سال در شرق تهران» عنوان پژوهشی توصیفی- تحلیلی است که از مصاحبه با دخترانی که خواسته و ناخواسته روابط نامشروع داشته، دچار بارداری شده و به سقط جنین روی آورده‌اند و براساس همین پژوهش بود که مشخص شد بیشترین آمار سقط مربوط به حاملگی ناخواسته دختران ۱۶ تا ۱۸ساله است. بنا به گفتهٔ پژوهشگر این پژوهش: «دختری که در خانواده پرجمعیت بزرگ شده به دلیل عدم توجه پدر به محض ابراز تمایل از سوی پسر یا حتی مردان، جذبشان می‌شد و در نهایت بارداری ناخواسته و سقط اتفاق می‌افتاد.» وی همچنین اظهار می‌دارد که: «دخترانی که در کارخانه‌ها یا فروشگاه‌ها کار می‌کردند و برای از دست ندادن شغلشان به خواسته‌های نامشروع مردان تن می‌دادند. آن‌ها بدون آگاهی استفاده از وسایل پیشگیری، دچار بارداری و در نهایت با صرف هزینه‌های گزاف سقط جنین می‌شدند.»

وی در گفته‌های خود به این مسئله اشاره می‌کند که در مصاحبه‌ها به موارد بسیاری برخورده‌است که مردان از پرداخت هزینه انجام عمل سقط غیرقانونی سرباز زده‌اند، و دختران مجبور بوده‌اند برای تأمین هزینه سقط که در تهران هزینه‌ای یک تا چهار میلیون تومان (۱۳۹۳–۱۳۹۴) دارد را خود پرداخت کنند.

عدم سقط جنین جنسیتی

سقط جنین به دلیل جنسیت جنین («ترجیح جنسی») پدیده‌ای است که درکل‌جهان به شدت رو به افزایش است، این پدیده در هند، چین، ویتنام، کشورهای جنوب و شرق آسیا، آسیای میانه و کشورهای اروپای شرقی نمود بسیار بیشتری داشته‌است، ولی کشور ایران جزو این دسته از کشورها نیست.

ترجیح پسر زمانی رخ می‌دهد که خانواده پسر را ارزشمندتر می‌داند، ترجیح جنسیتی مذکر و ارزشمندی پسر نسبت به دختر در گذشته مبنای اقتصادی داشته‌است.

«ترجیح جنسی» گرایش والدین است به یکی از دو جنس که معمولاً پسر انتخاب می‌شود، «تشخیص جنسی» روش‌هایی تکنولوژیک برای تعیین جنس جنین و «انتخاب جنسیت» هم به انتخاب والدین بین دو جنس اطلاق می‌شود که معمولاً پسر ترجیح داده می‌شود.

منابع

  1. «وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی». ۳ فوریه. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۹. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.