سروده هیلدهبرند

مصرع‌های آغازین شعری صحنه دیدار دو رزمنده را در میدان جنگ به تصویر می‌کشند که احتمالاً به رویارویی هم از دو ارتش مختلف رفته‌اند.

در آغاز، هیلدهبرند هویت و شجره نامه همرزم خود را می‌پرسد. هادوبرند می‌گوید که پدرش را نمی‌شناسد اما بزرگان به او گفته‌اند که پدرش هیلدهبرند است که به سوی خاور فرار کرده‌است تا در خدمت تئودریک باشد و از خشم اودوآکر بگریزد؛ و در این راه او همسر و پسرش را رها کرده‌است. او باور دارد که پدرش مرده‌است.

هیلده برند در پاسخ گفت که هادوبراند هرگز با چنین نزدیک خویشاوندی به جنگ نمی‌رود و به بازوبند زرینی که فرمانده هونها به او هدیه داده‌است را پیشکش می‌کند (اشاره به آتیلا که با توجه به افسانه تئودریک خادم او بوده‌است).

هادوبراند این را به یک نیرنگ می‌پندارد و آن را نمی‌پذیرد و هیلدهبرند را فریبکار می‌خواند. هیلدهبرند سرنوشت خود در این می‌بیند که در جنگ با او یا بدست پسرش کشته شود یا پسر خود را بکشد.

آنها مبارزه را آغاز می‌کنند اما متن دست نوشته با این بخش پایان می‌گیرد که سپر آنها خورد می‌شود. دنبالهٔ شعر مشخص نیست و پایان داستان آشکار نمی‌شود.

• ویکی‌پدیای انگلیسی