ستاره‌شناسی نوین

ستاره‌شناسی نوین (Astronomia Nova) کتابی به زبان لاتین اثر ستاره‌شناس آلمانی یوهانس کپلر است که در سال ۱۶۰۹ میلادی چاپ شد و شامل ده سال مطالعات او در باب حرکت مریخ است. این اثر یکی از مهمترین کتب تاریخ اخترشناسی و انقلاب علمی به‌شمار می‌رود و نقش مهمی در تثبیت نظریه خورشیدمرکزی و مطالعه اجرام آسمانی داشت. کپلر در این کتاب نشان داد که سیاره‌ها درمدارهای بیضی شکل به دور خورشید و حول یک کانون مشترک حرکت می‌کنند و این که اگر خطی بین خورشید و یک ستاره در حال حرکت رسم شود این خط در زمان مساوی از نواحی مساوی از مدار بیضی خواهد گذشت (قوانین اول و دوم کپلر). به نوشتهٔ کپلر در این کتاب، خورشید موتوری است که نیروی لازم برای حرکت سیاره‌ها را فراهم می‌کند و سرعت سیاره‌ها با نزدیک شدن به خورشید در خم مدارشان بیشتر می‌شود.

ستاره‌شناسی نوین
نویسنده(ها)یوهانس کپلر
عنوان اصلیAstronomia Nova ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΟΣ seu physica coelestis, tradita commentariis de motibus stellae Martis ex observationibus G.V. Tychonis Brahe (English: New Astronomy, Based upon Causes, or Celestial Physics, Treated by Means of Commentaries on the Motions of the Star Mars, from the Observations of Tycho Brahe, Gent)
زبانزبان لاتین
موضوع(ها)اخترشناسی

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.