ساسان امیرپور

• سه پاس (از حیات طیبه نوجوان نجیب و زیبا) (۱۳۸۷)
• پسران طلایی (۱۳۸۶)[2]
• یغمای با شکوه خورشید (۱۳۸۶)
• آهسته با گل سرخ (۱۳۸۳)
• نکراسوف (۸۳–۱۳۸۲)[3]
• بازرس کل (۸۲–۱۳۸۱)[4]
• به سوی دمشق (۱۳۸۰)[5]
• استنطاق (۷۸–۱۳۷۷)
• همهٔ پسران من (۱۳۷۷)[6]
• کشتی اسپرانزا (۱۳۷۷)
• خسیس (۱۳۷۷)
• تله موش (۱۳۷۶)
• در منطقهٔ جنگی (۱۳۷۶)
• دفینهٔ گندم (۱۳۷۵)
• خانه‌های اجاره‌ای (۱۳۷۵)
• دشمن مردم (۱۳۷۴)[7]
• چراغ گاز (۷۳–۱۳۷۲)[8]
• قبل از انفجار (۱۳۶۸)
• فانوس پندار (۱۳۶۲)

• مسابقه‌های از مدرسه تا مدرسه (۶۶–۱۳۶۲)
• هادی و هدی (۶۶–۱۳۶۵)
• چاق و لاغر (اولین فصل-عروسکی) (۶۶–۱۳۶۵)
• بازی شادی تماشا (۶۸–۱۳۶۶)
• اشاره‌ها (۱۳۶۷)
• شهر عجیب (شهر بیداری) (۶۸–۱۳۶۷)
• خاله عنکبوته (۶۸–۱۳۶۷)
• سیمای کوچک (۶۹–۱۳۶۸)
• روزهای تنهایی(۱۳۶۹)
• روزنامه دیواری (۱۳۷۲)
• خوشک (۱۳۷۳)
• روز جهانی کودک (نمایشی-عروسکی)(۱۳۷۳)
• اطلاعات و ارتباطات (۱۳۷۴)
• نوروز ۷۵ (۱۳۷۵)
• سفر دل (نمایشی-موزیکال) (۱۳۷۵)
• شب اهل دل (۱۳۷۶)
• آقای حسابی (۱۳۷۸)
• قصه‌های شبانه(۱۳۷۹)
• سؤال (۱۳۷۹)
• داروخانهٔ پر ماجرا (۱۳۷۹)
• کرور (میلیون) (۸۲–۱۳۸۱)
• سر عشق (۱۳۸۵)
• افسانه‌های ایرانی (۱۳۸۷)
• + کارگردانی چندین برنامهٔ مستند ازجمله مستند «کتابخانهٔ ملی ایران» و «دانشگاه‌های تهران»
• + کارگردانی ده‌ها برنامهٔ موسیقی کلاسیک، بین‌الملل، سنتی و مقامی

• جشنوارهٔ سوم سیما؛ بهترین کارگردانی؛ ۱۳۸۰ تله‌تئاترهای خانه‌های اجاره‌ای و تله موش[6]
• جشنوارهٔ چهارم سیما؛ بهترین کارگردانی؛ ۱۳۸۲ تله‌تئاتر به سوی دمشق[9]
• دومین جشنوارهٔ تلویزیونی جام جم؛ بهترین تدوین؛ ۱۳۹۱[10]

ایران تئاتر: میزگردی با موضوع "تئاتر تلویزیونی در ایران"

انتشارات سروش: تفاوت‌های کارگردان هنری و کارگردان تلویزیونی

جام جم: شبکه ۴ «به سوی دمشق» می‌رود

نوستالژیک تی‌وی: تله‌تئاتر همهٔ پسران من