زبان موهگان پکوت

زبان موهگان پکوت (همچنین با نام‌های زبان موهگان پکوت مونتاوک، سکاتوگوهه، استاک بریدج و شینکوک پوسپاتوک شناخته می‌شود) از خانواده ی زبان‌های بومی آلگونکویان آمریکایی است که در مناطقی همچون نیو اینگلند و لانگ آیلند صحبت می شده‌است. زبان موهگان پکوت برای نخستین بار توسط تاریخ نگاران غربی در اوایل قرن ١٧ به ثبت درآمده‌است. در سال ٢٠١٠ در تلاشی مشترک میان قبیله‌های بومی بازمانده شینکوک و آنکهچاوگ ساکن لانگ آیلند و دانشگاه دولتی نیویورک در استونی بروک برای حفظ زبان موهگان پکوت از خطر انقراض کلاس‌های آموزشی، دروس اینترنتی و دیکشنری‌هایی پدید آمدند.

زبان موهگان پکوت
زبان بومی درایالات متحده آمریکا
منطقهsouthern نیو انگلند
قومیتMohegan، Montauk، Niantic، Pequot, and Shinnecock
منقرض‌شده1908, with the death of Fidelia Fielding
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹xpq
گلاتولوگpequ1242[1]
The location of the Mohegan, Pequot, Montaukett, Niantic, and Shinnecock, and their neighbors, c. 1600
زبان‌های بومی آمریکای شمالی و مکزیک

جستارهای وابسته

منابع

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Pequot-Mohegan". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.

الگو:کد زبان‌های معرفی‌شده در ایزو ۶۳۹-۳ که حرف اول عنوان بین‌المللی آن‌ها حرف M است الگو:کد زبان‌های معرفی‌شده در ایزو ۶۳۹-۳ که حرف اول عنوان بین‌المللی آن‌ها حرف X است

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.