زبان‌های فرا-گینه نو

زبان‌های فرا-گینه نو (انگلیسی: Trans–New Guinea languages) یک خانواده گسترده از زبان‌های پاپوآیی هستند که در گینه نو و جزایر همسایه صحبت می‌شوند و از نظر تعداد زبان سومین خانواده زبانی بزرگ جهان هستند. هسته اصلی این خانواده بنیان‌گذاری شده اما مرزها و اعضای آن کاملاً مشخص نیستند. حدود ۳ میلیون نفر به این زبان‌ها سخن می‌گویند.[3]

زبان‌های فرا-گینه نو
پراکنش:گینه نو، جزایر سوندای کوچک، جزایر ملوک
تبار:یکی از خانواده‌های زبانی جهان
زیرگروه‌ها:
خلیج برائو
سومیری
کوهستان ایران
آسمات–مومبوم
کایاگار–کولوپوم
گینو نو غربی مرکزی
اوکساپمین؟
بوساوی
دونا–پوگایا
آنیم
آبوم؟
موروبه – کوهستان شرقی
پاپوآیی جنوب شرقی
ایزو ۵–۶۳۹ngf
گلاتولوگNone
nucl1709  (Nuclear Trans–New Guinea – partial overlap)[1]
زبان‌های فرا-گینه نو
  خانواده‌های مورد قبول آشر[2]
  سایر خانواده‌های پیشنهادی راس (۲۰۰۵)
  زبان‌های فرا-گینه نو
  سایر زبان‌های پاپوآیی
  زبان‌های استرالیایی
  بدون جمعیت

زبان‌ها

بیشتر زبان‌های فرا-گینه نو فقط توسط چندصد نفر تکلم می‌شوند و فقط هفت تا از آن‌ها (ملپا، کومان، انگا، هولی، دانی غربی، ماکاسی و اکاری) دارای بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ تن سخنگو هستند.[4] پرجمعیت‌ترین زبان بیرون از سرزمین اصلی گینو نو زبان ماکاسی در تیمور شرقی، با ۱۰۰٬۰۰۰ سخنگو در قسمت شرقی کشور است. زبان انگا، که در گینه نو رایج است، دارای بیش از ۲۰۰٬۰۰۰ سخنگو و پرجمعیت‌ترین زبان فرا-گینه نو است. زبان‌های گولین، سیناسینا، دانی میانه دره بزرگ، کامانو و بوناک هرکدام میان ۵۰٬۰۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ سخنگو دارند (گاللای هالماهرا، نیز که معمولاً جزو فرا-گینه نو دسته‌بندی نمی‌شود، میان ۵۰٬۰۰۰ تا ۱۰۰٬۰۰۰ سخنگو دارد) سایر زبان‌های فرا-گینه نو کمتر از ۵۰٬۰۰۰ سخنگو دارند.[4]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Nuclear Trans–New Guinea – partial overlap". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  2. NewGuineaWorld Trans–New Guinea
  3. "Papuan". www.languagesgulper.com. Retrieved 2017-10-15.
  4. Palmer, Bill (2018). "Language families of the New Guinea Area". In Palmer, Bill. The Languages and Linguistics of the New Guinea Area: A Comprehensive Guide. The World of Linguistics. 4. Berlin: De Gruyter Mouton. pp. 1–20. ISBN 978-3-11-028642-7.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.