روابط مینگ و تبت
ماهیت دقیق روابط بین تبت و سلسله مینگ چین (1644-1368) مشخص نیست. تحلیل رابطه با درگیری های سیاسی مدرن و اعمال حاکمیت وستفالی در دوره ای که این مفهوم وجود نداشت ، پیچیده تر است. کتاب وضعیت تاریخی تبت چین ، کتاب منتشر شده توسط جمهوری خلق چین ، با اشاره به صدور عناوین مختلف از طرف دادگاه مینگ به رهبران تبتی ، پذیرش کامل عناوین تبتی ، و ادعا می کند که سلسله مینگ حاکمیت بدون چون و چرا در مورد تبت داشته است. یک روند تجدید برای جانشینان این عناوین که شامل سفر به پایتخت مینگ است. دانشمندان در چین همچنین استدلال می کنند که تبت از قرن سیزدهم جز an لاینفک چین بوده است و بنابراین بخشی از امپراتوری مینگ بوده است. با این حال ، اکثر محققان خارج از چین ، مانند تورل ویلی ، ملوین سی گلدستاین و هلموت هافمن ، می گویند این رابطه یکی از سوپر زنی ها بود ، عناوین مینگ فقط اسمی بودند ، تبت منطقه ای مستقل و خارج از کنترل مینگ بود ، و این [ شاخه های فرعی امپراتوری چین | به راحتی خراج پرداخت می کرد]] تا زمان امپراتور جیاجینگ (1521-1566) ، که روابط خود را با تبت متوقف کرد.برخی از محققان متذکر می شوند که رهبران تبت در زمان مینگ اغلب درگیر جنگ داخلی بوده و دیپلماسی خارجی خود را با کشورهای همسایه مانند نپال انجام می دهند . برخی از محققان با تأکید بر کمبود اسب سلسله مینگ برای جنگ و از این رو اهمیت تجارت اسب با تبت ، جنبه تجاری رابطه مینگ و تبتی را مورد تأکید قرار می دهند. برخی دیگر استدلال می کنند که ماهیت مذهبی قابل توجه رابطه دادگاه مینگ با لاماهای تبتی در بورس تحصیلی مدرن کم است.به امید احیای روابط بی نظیر رهبر قبلی مغول کوبلای خان (r. 1260-1294) و معنوی او برتر دروگون Chögyal Phagpa (1235-1280) از Sakya در مدرسه بودیسم تبتی، در یونگلو (R. 1402–1424) برای ایجاد یک اتحاد سکولار و مذهبی با Deshin Shekpa (1384–1415) ، Karmapa از مدرسه Karma Kagyu ، تلاشی هماهنگ انجام داد. با این حال ، تلاش های Yongle Emperor بی نتیجه بود.مینگ در قرن 14 شروع به مداخله مسلحانه پراکنده در تبت کرد اما نیروهای دائمی را در آنجا به پادگان نبرد. همچنین تبتی ها از مقاومت مسلحانه در برابر آشیانه های مینگ استفاده کردند. امپراطور وانلی (r. 1572–1620) پس از آغاز اتحاد مغول و تبت در سال 1578 ، كه تحت تأثیر سیاست خارجی سلسله چینگ بعدی (1644–1912) چین در حمایت از دالایی لاما ، تلاش كرد تا روابط چین و تبتی را برقرار كند. مدرسه ژلوگ در اواخر قرن شانزدهم ، مغولان پس از افزایش حضور خود در منطقه آمدو ، از محافظان مسلح موفق Gelug Dalai Lama بودند. این اوج در فتح گوبی خان (1582–1655) بر تبت از سال 1637 تا 1642 و استقرار رژیم گاندن فودرنگ توسط پنجمین دالایی لاما با کمک او بود.