رزم‌نامه

رزم‌نامه (اردو: رزم نامه) ترجمه‌ای فارسی از مهاباراتا است. در سال ۱۵۷۴ اکبر یک عبادت‌خانه یا یک ترجمه‌خانه در فاتح پور سیکری تأسیس کرد. او چند نفر را برای ترجمهٔ آثار سانسکریت مهم مانند راجاتارانگینی، رامایانا و مهاباراتا به زبان فارسی مأمور کرد.[1]

برگی از رزم‌نامه موزه بروکلین .

نسخه اول

آرجونا اثر هنرمند داوسونت و کیهو از جیپور نسخه اکبر.

در سال ۱۵۸۲ میلادی، یک فرمان برای ترجمه مهاباراتا به زبان فارسی داده شد. کار ترجمه مهاباراتا، که دارای یک لک (۱۰۰٬۰۰۰) اشلوک (بیت شعر) است، در طول دوره ۱۵۸۴–۱۵۸۶ انجام شد. امروز یک نسخه از این ترجمه را می‌توان در «موزه قصر شهر» جیپور یافت.[2] مشفق به نقاشی‌های این کتاب کمک کرده‌است. ویژگی این رزم‌نامه نقاشی از وقایع مهاباراتا در آن است.[3]

نسخه دوم

نسخه دوم رزمنامه بین ۱۵۹۸ تا ۱۵۹۹ تکمیل شد. هنگامی که در مقایسه با اولین نسخه، نسخه دوم است که دقیق تر است. ۱۶۱ نقاشی در این کپی، تصاویری از مهابهاراتا را ارائه می‌دهند. این نقاشی‌ها نشانه هنرمندی هنرمندان زمان اکبر بود. این به وضوح نشان می‌دهد حمایت از هنرمندان در زمان حکومت اکبر چقدر بالا بوده‌است. نسخه‌ها به اعضای خانواده‌های سلطنتی به عنوان هدیه برای کمک به آنها در درک بهتر دین هندو فرستاده شدند. طبق گفته عبدالقادر بن ملوک شاه بدائونی، مأمور اکبر، اکبر دستور داد که نسخه‌ها به تمامی امیران پادشاهی او فرستاده شود و دستور داده شد آنها را به عنوان هدیه ای از خدا بپذیرند. با توجه به مقدمه نوشته شده توسط ابوالفضل علامی، مورخ دربار اکبر، قصد پشت این هدایا و توزیع آنها بسیار محبت آمیز بود.[1]

منابع

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.