دولت چهارم آنگلا مرکل

دولت چهارم مرکل (به آلمانی: Kabinett Merkel IV) دولت بیست و چهارم و کنونی جمهوری فدرال آلمان است که پس از پیشنهاد آنگلا مرکل توسط رئیس‌جمهور فدرال فرانک والتر اشتاین مایر به بوندستاگ و انتخاب بوندستاگ، در ۱۴ مارس ۲۰۱۸ سوگند یاد کرد.[1] این دولت همانند دولت پیش از آن به رهبری صدراعظم آنگلا مرکل، با ائتلافی از اتحادیه دموکرات مسیحی، اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن و سوسیال دموکراتها تشکیل شد.[2] اولاف شولتس که جانشین زیگمار گابریل بعنوان رهبر حزب سوسیال دموکرات شده بود مقام معاونت صدراعظم را بدست آورد و هورست زیهوفر رهبر اتحادیه سوسیال مسیحی به وزارت فدرال داخله رسید.

کابینه چهارم مرکل
هیئت دولتِ بیست و چهارم در آلمان
۲۰۱۸ تاکنون
امضای موافقت‌نامه ائتلاف در نوزدهمین دوره بوندستاگ در ۱۲ مارس ۲۰۱۸
تاریخ تشکیل۱۴ مارس ۲۰۱۸
کسان و سازمان‌ها
رییس دولتآنگلا مرکل
جانشین رییس دولتاولاف شولتس
رییس کشورفرانک والتر اشتاین‌مایر
حزب عضواتحادیه دموکرات مسیحی
حزب سوسیال دموکرات
اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن
وضعیت در مجلسائتلاف بزرگ
حزب مخالفآلترناتیو برای آلمان
حزب دموکرات آزاد
حزب چپ
حزب سبز
رهبر مخالفانآلیس وایدل
الکساندر گائولند
پیشینه
انتخابات(ها)انتخابات فدرال ۲۰۱۷
دوره(های) مجلسدوره نوزدهم بوندستاگ
پیشیندولت سوم مرکل

ترکیب کابینه

کابینه بیست و چهارم آلمان از صدراعظم به همراه ۱۵ وزیر تشکیل شده‌است. در این کابینه اتحادیه دموکرات مسیحی هفت وزارت‌خانه، حزب سوسیال دموکرات شش وزارت‌خانه و اتحادیه سوسیال مسیحی سه وزارت‌خانه را بدست آوردند.

لیست[3] وزارت تصویر نام حزب مدت دستیاران پارلمانی[persian-alpha 1]
۱
صدراعظم آلمان		 آنگلا مرکل CDU ۲۲ نوامبر ۲۰۰۵ – اکنون آنته ویدمان ماوتس (StMin)
در مهاجرت، پناهندگی و هم‌پیوندی
مونیکا گروترس (StMin)
در فرهنگ و رسانه
هندریک هوپنشتت (StMin)
در همکاری بین دولت فدرال و ایالت‌ها
دوروته بر (StMin)
در دیجیتالیزاسیون
۲
معاونت صدراعظم

وزارت امور مالی		 اولاف شولتس SPD ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون بتینا هاگه‌دورن
کریستین لامبرشت (۲۰۱۸–۲۰۱۹)
زاراه ریگلوسکی (از ۲۰۱۹)
۳
وزارت فدرال داخله، ساختمان و جامعه		 هورست زیهوفر CSU ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون گونتر کرینگز
اشتفان مایر
فولکمار فوگل
۴
وزارت فدرال امور خارجه		 هایکو ماس SPD ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون نیلز آنن (StMin)
میشائله مونترفرینگ (StMin)
Culture
میشائیل روث (StMin)
امور اروپایی
۵
وزارت فدرال اقتصاد و فناوری		 پتر آلتمایر CDU ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون توماس بارایس
کریستیان هیرته
امور شرق آلمان
اولیور ویتکه (۲۰۱۸–۲۰۱۹)
الیزابت وینکلمایر بکر (از 2019)
۶
وزارت فدرال دادگستری و حمایت از مصرف‌کننده		 کاتارینا بارلی SPD ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹ ریتا هاگل کهل
کریستین لانگه
کریستین لامبرشت ۲۷ ژوئن ۲۰۱۹ – اکنون
۷
وزارت فدرال کار و امور اجتماعی		 هوبرتوس هایل SPD ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون آنته کرامه
کرستین کریزه
۸
وزارت فدرال دفاع		 اورزولا فن در لاین CDU ۱۷ دسامبر ۲۰۱۳ – ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۹ توماس زیلبرهورن
پتر تائوبر
آنه‌گرت کرامپ کارن‌بائور ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۹ – اکنون
۹
وزارت فدرال غذا، کشاورزی و حمایت از مصرف‌کننده		 یولیا کلوکنر CDU ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون هانس یوآخیم فوختل
(۲۰۱۸–۲۰۱۹)
اووه فایلر (از 2019)
۱۰
وزارت فدرال امور خانواده، سالمندان، زنان و جوانان		 فرانتزیسکا گیفی SPD ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون کارن مارکس
اشتفان تسیرکه
۱۱
وزارت فدرال سلامت		 ینس اشپان CDU ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون توماس گبهارت
زابینه وایس
۱۲
وزارت فدرال حمل و نقل، ساختمان و امور شهری		 آندریاس شویر CSU ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون اشتفن بیلگر
اناک فرلمان
۱۳
وزارت فدرال محیط زیست، ساختمان و ایمنی هسته‌ای		 اسونیا شولتسه SPD ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون فلوریان پرونولد
ریتا شوارتزلور زوتر
۱۴
وزارت فدرال آموزش و پژوهش		 آنیا کارلیچک CDU ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون میشائل مایستر
توماس راخل
۱۵
وزارت فدرال همکاری اقتصادی و توسعه		 گرد مولر CSU ۱۷ دسامبر ۲۰۱۳ – اکنون نوبرت بارتله
ماریا فلاخسبارت
۱۶ وزارت فدرال امور خاص

رئیس دفتر صدراعظم		 هلگه براون CDU ۱۴ مارس ۲۰۱۸ – اکنون

بحران دولت در سال ۲۰۱۸

در ژوئن ۲۰۱۸ به دلیل اختلافات بین وزیر فدرال داخله و رهبر اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن هورست زیهوفر با صدراعظم آنگلا مرکل، دولت فدرال در خطر سقوط قرار گرفت. در آن زمان هورست زیهوفر طرحی را ارائه کرد که بر مبنای آن پناهندگانی که در سایر کشورهای اتحادیه اروپا ثبت‌نام کرده‌اند باید باز پس فرستاده شوند. آنگلا مرکل با این طرح مخالف بود و زیهوفر در روز ۱ ژوئیه تهدید به استعفا کرد. در واقع با خروج اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن، دولت مرکل از اکثریت بازمی‌ماند و سقوط می‌کرد. با این حال در روز ۲ ژوئیه دو حزب به توافق دست یافتند.[4]

پانویس
  1. به دستیاران پارلمانی دفتر صدراعظم در آلمان لقب Staatsminister (StMin, به‌طور تحت‌الفظی به معنای وزیر دولتی) داده می‌شود که اهمیت مقام آنان را یادآور شود. با این حال این نام و عنوان تأثیری در قدرت و نفوذ این دستیاران ندارد.

منابع
  1. "Bundestag wählt die Kanzlerin am 14. März" [Bundestag elects the Chancellor on 14 March] (به آلمانی). Deutscher Bundestag. Retrieved 9 March 2018.
  2. based on Artikel 60 III of the Basic Law:  Basic Law for the Federal Republic of Germany. ویکی‌نبشته. (full text)
  3. German Chancellery (15 March 2018). "Liste der Bundesministerinnen und Bundesminister" [List of Federal Ministers]. Protokoll Inland der Bundesregierung (به آلمانی). German Federal Ministry of the Interior. Retrieved 16 March 2014.
  4. Chancellor Angela Merkel and Horst Seehofer agree on a migration compromise, Deutsche Welle, 2 July 2018

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.