دولت درمانده

دولت درمانده[1] (به انگلیسی: failed state) یا کشور ناکام اصطلاحی در علوم سیاسی‌است. این اصطلاح برای اشاره به دولت‌هایی به‌کاررفته می‌شود که در پیاده‌سازی دو وظیفهٔ پایه‌ای دولت-ملت‌ها در جهان مدرن، ناکام مانده‌اند: نخست ناتوانی در اعمال حاکمیت سرزمینی-جغرافیایی بر قلمروی خود؛ دودیگر ناتوانی در حافظت از مرزهایش. توان اعمال حاکمیت دولت‌های ناکام ضعیف است چنان‌که آنان توان انجام وظایفِ اداری-سازمانی مورد نیاز برای کنترل مردم و منابع را نمی‌دارد و تنها قادر به ارائهٔ خدماتِ عمومی، در سطح حداقلی‌اند.[2]

شاخص شکنندگی دولت‌ها در سال ۲۰۱۵ میلادی

از آنجا که تعریف دولت سازمانی است که انحصار کاربرد مشروع زور یا خشونت را در قلمرو خود دارد، دولت‌هایی که انحصار کاربرد زور یا خشونت را در قلمرو خود از دست می‌دهند دولت درمانده خوانده می‌شوند. مثل سومالی یا افغانستان در دورهٔ جنگ‌های داخلی. این تعریف از دولت درمانده را الکساندر ونت در نظریهٔ اجتماعی سیاست بین‌الملل خود ارائه می‌دهد.

درماندگی دولت در اغلب موارد برای دولت‌های پیش می‌آید که از پیش شکننده و ضعیف بوده‌اند.

منابع
  1. واژه‌های مصوّب فرهنگستان تا پایان دفتر دوازدهم فرهنگ واژه‌های مصوّب.
  2. “failed state”. In Encyclopædia Britannica.

پیوند به بیرون
  • راسخون (۲۰۱۸-۰۳-۰۴). «دولت درمانده Failed state». راسخون. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۰۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.