دهری
دهری [دَ] (ص نسبی) منسوب به دهر. منسوب به روزگار. منکر الوهیت که دهر را عامل شمارد. طبیعی مذهب. آنکه خدایی جز روزگار نداند. فرقه‌ای که دهر را خدا دانند. (یادداشت مؤلف). کسی که عالم را قدیم داند و به حشر و نشر و قیامت قائل نباشد. (ناظم الاطباء)[1]
جستارهای وابسته
پانویس
- لغت‌نامهٔ دهخدا
منابع
- لغت‌نامهٔ دهخدا
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.