دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف

دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف در بخش شمالی دانشگاه در کنار دانشکده ریاضی در ساختمان ابوریحان قرار دارد. دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی شریف، دوره چهارساله کارشناسی مهندسی صنایع و دوره‌های کارشناسی ارشد مهندسی صنایع تحت عناوین بهینه‌سازی سیستم‌ها، سیستم‌های کلان و مدیریت مهندسی و همچنین دوره دکترای مهندسی صنایع را دارد.[1] این دانشکده با حضور ۳۰ نفر از اساتید برجسته با درجات علمی مختلف در حوزه مهندسی صنایع، سالیانه در مقطع تحصیلی کارشناسی حدوداً ۴۰۰ دانشجو، در مقطع تحصیلی کارشناسی ارشد حدوداً ۱۵۰ دانشجو و در مقطع تحصیلی دکترا حدوداً ۴۰ دانشجو را تحت آموزش قرار می‌دهد.

تاریخچه

مهندسی صنایع حرفه ای است که می‌کوشد با تلفیق دانش مهندسی و ریاضیات و اقتصاد و مدیریت، کارایی سیستم‌های تولیدی و خدماتی را بهبود دهد. مهندسی صنایع بطور کلی اثربخشی، کارایی، تطبیق پذیری، پاسخ گویی، کیفیت و بهبود مستمر کالاها و خدمات و سودآوری را مدنظر قرار می‌دهد. دانشگاه صنعتی شریف در سال ۱۳۴۴ تأسیس شد و دانشکده مهندسی صنایع در سال ۱۳۴۷ در این دانشگاه به عنوان اولین دانشکده مهندسی صنایع در ایران شروع به کار کرد. مهندسی صنایع در واقع از سال‌های انقلاب صنعتی آغاز شد و بعداً به تدریج تکوین پیدا کرد. اولین دانشکده مهندسی صنایع در سال ۱۹۰۸ در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیای آمریکا تشکیل شد. در دهه ۱۹۳۰ به علت بروز بحران بزرگ اقتصادی و در سال‌های جنگ جهانی دوم توجه زیادی به مهندسی صنایع معطوف شد.[2]

مهندسی صنایع در آخر قرن نوزدهم به واسطهٔ تلاشهای پیشگامانی همچون فردریک تیلور و فرانک ولیلان گیلبرت شروع به کار کرد. این مهندسان در پیشرفت چشمگیر کارهای صنعتی تلاش زیادی کردند. آنها همچنین برنامهٔ کنترل کیفیت خود را تقویت کردند، مطلبی که امروز همچنان مهم است به خاطر حفظ و از دست ندادن مشتری است به خاطر گسترش تولیدات مهندسان صنایع مسئولیت گسترش دستگاه‌های تولیدی و نظارت بر امنیت این دستگاه‌ها را بر عهده گرفتند. در اواخر دههٔ ۵۰ و در اوایل دهه ۶۰ کامپیوتر بیشتر فراگیر شد و مهندسان صنایع از کامپیوتر استفاده کردند تا مشکلات بزرگتر و پیچیده مدیریتی را حل کنند و با استفاده از چنین وسیله علمی تحقیقات کاربردی انجام دادند.[3]

در طی سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰ علاوه بر تأکید روی ابزارهای کمی و محاسباتی، کیفیت در زندگی شغلی (QWL)، مدیریت کیفیت جامع (TQM) و مشارکت کامل کارکنان (IEI) در سازمان‌ها رواج پیدا کرد. از سال ۱۹۸۰ به بعد نیازهای کلی سازمانها، تقویت تجارت، افزایش رقابت پذیری، بهبود کارایی، توجه به مشتریان، بازاریابی و مدیریت عرضه اهمیت زیادی پیدا کرد. از سال ۱۹۸۰ به بعد نیازهای کلی سازمانها، تقویت تجارت، افزایش رقابت پذیری، بهبود کارایی، توجه به مشتریان، بازاریابی و مدیریت عرضه اهمیت زیادی پیدا کرد. دانشکده مهندسی صنایع در سال ۱۳۴۷ با پذیرش ۳۹ نفر دانشجو برای پاسخ به نیاز صنایع کشور آغاز به کار کرد و در سال ۱۳۴۸ تعداد ۵۰ نفر دانشجو پذیرفت و در سالهای بعد به تدریج توسعه پیدا کرد. آمار فارغ التحصیلان دانشکده مهندسی صنایع تا کنون به بیش از ۲۲۰۰ دانشجو در مقطع کارشناسی، بیش از ۷۰۰ دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد و حدود ۲۵ دانشجو در مقطع دکتری می‌رسد. برنامه‌های درسی و واحدهای مختلف دروس این دانشکده با توجه به برنامه‌های درسی رشته مهندسی صنایع دانشگاه‌های معتبر دنیا و نیاز علمی و تخصصی کشور تدوین شده‌است. کادر هیئت علمی مورد نیاز این دانشکده از بین اساتید فارغ‌التحصیل از دانشگاه‌های معتبر آمریکا، کانادا، انگلیس، آلمان، فرانسه و ایران انتخاب شده‌اند.[4]

در سال ۱۳۵۱ اولین گروه دانشجویان مهندسی صنایع فارغ‌التحصیل شدند که به سرعت جذب صنایع کشور شدند و تعدادی نیز برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفتند. عده ای از فارغ التحصیلان برجسته این دانشکده پس از تکمیل تحصیلات عالی خود در خارج، برای خدمت به کشور بازگشته و برخی از آنان همکنون به عنوان اعضای هیئت علمی در دانشگاه‌های داخل و خارج ایران مشغول به کار هستند. پس از گذشت ۴۰ سال از ایجاد رشته مهندسی صنایع، که کوششهای زیادی برای معرفی جایگاه واقعی مهندسی صنایع به عمل آمده‌است، هم‌اکنون مهندسی صنایع تا حدود زیادی شناخته شده‌است و جایگاه مناسب خود را پیدا کرده‌است. خوشبختانه در سال‌های اخیر تقاضا برای جذب مهندسین صنایع افزایش یافته و مسیرهای شغلی مناسبی در جهت سطوح بالای سازمانها برای مهندسین صنایع فراهم شده‌است. مهندسی صنایع همکنون جزء پنج رشته نخست الویت‌های داوطلبان رشته فنی مهندسی قرار دارد. در حال حاضر فارغ التحصیلان دانشکده مهندسی صنایع در سطوح بالای مدیریت کشور نیز مشغول به خدمت هستند و کسانی که به خارج از کشور رفته‌اند در دانشگاه‌های معتبر دنیا به تدریس و تحقیق اشتغال دارند و بسیاری نیز در شرکت‌های معتبر آمریکا و کشورهای اروپایی مشاغل مهمی را در اختیار دارند.[5]

دانشکده صنایع دارای ۳۰ عضو هیئت علمی است که ۱۲ نفر استاد تمام ،۵ نفر دانشیار، ۱۰ نفر استادیار و ۳ نفر مربی هستند.[6]

امکانات دانشکده

دانشکده صنایع دانشگاه صنعتی شریف دارای امکانات زیر است:

  • کتابخانه اختصاصی مهندسی صنایع و ریاضی
  • سایت کامپیوتری
  • آزمایشگاه کامپیوتر
  • آزمایشگاه ارزیابی کار و زمان
  • آزمایشگاه مهندسی فاکتورهای انسانی
  • آزمایشگاه روش‌های تولید
  • آزمایشگاه ماشین‌های کنترل عددی و ربات
افراد برجسته دانشکده

سید تقی اخوان نیاکی؛ تئوری احتمالات کاربردی، شبیه‌سازی سیستمهای گسسته پیشامد، کنترل کیفیت چند متغیره، آمار کاربردی.

عبدالحمید اشراق نیای جهرمی؛ مطالعه حرکت، اندازه‌گیری کار و زمان، پایایی سیستمها، بهره‌وری سیستم‌ها.

محمد رضا اکبری جوکار؛ مدیریت لجستیک و زنجیره تأمین – جایابی و چیدمان تسهیلات.

محمد هادی چمران؛ طراحی سیستمهای حقوق و دستمزد، سیستمهای تشویقی و پاداش، مدیریت عمومی، ساختار سازمانی، اقتصاد خرد و کلان، مدیریت منابع انسانی.

مسلم حبیبی؛ تحول دیجیتال، فناوری اطلاعات، مهندسی سیستم‌های نرم‌افزاری، چابکی کسب‌وکاری.

بابک حجی؛ فرایندهای تصادفی، تئوری صف و برنامه‌ریزی تصادفی پویا با کاربرد آنها در سیستم‌های خدمات دهی و سلامت.

رسول حجی؛ کنترل موجودی II، کنترل تولید، تئوری صف و فرایندهای تصادفی . کنترل موجودی پیشرفته.

علیرضا حجی؛ کنترل تولید و موجودی، مدیریت پروژه، فرایندهای تصادفی، طراحی سیستم‌های عملیاتی و مکانبزه، سیستم‌های صف و بررسی فنی و اقتصادی طرح‌ها.

سید موسی خالصی زاده؛ سیستم‌های اطلاعات مدیریت.

شکرانه خشخاشی مقدم؛ سیستم‌های ساخت و تولید، برنامه‌ریزی و توسعه محصول، روش‌های تولید، تولید ناب، شبیه‌سازی سیستم‌های تولیدی، مسیریابی و برنامه‌ریزی حرکت در سیستم‌های ساخت و تولید.

عرفان حسن نایبی؛ برنامه‌ریزی حمل و نقل، مدیریت اختلال، شبیه‌سازی کامپیوتری، بهینه‌سازی مبتنی بر شبیه‌سازی، الگوریتم‌های فراابتکاری.

مجید خدمتی؛ آمار مهندسی، کنترل کیفیت آماری، کنترل فرایند آماری، شبیه‌سازی گسسته پیشامد، تحلیل سری‌های زمانی، داده کاوی.

مجید رفیعی؛ برنامه‌ریزی تصادفی، کنترل کیفیت، بهینه‌سازی در سیستم‌های سلامت، مدیریت کیفیت.

شهرام شادرخ؛ مدیریت پروژه، زمان‌بندی پروژه، تحقیق در عملیات کاربردی.

حسن شوندی؛ سیستم‌های اطلاعاتی مدیریت، تئوری فازی، تحقیق در عملیات کاربردی، مدل‌های کمی و تصمیم‌گیری در بازاریابی، مدل‌های قیمت گذاری و مدیریت درآمد.

محمدرضا صفائیه؛ روشهای تولید، امکان‌سنجی پروژه‌های صنعتی.

علی عبداللهی فر؛ برنامه‌نویسی و برنامه سازی کامپیوتر.

کورش عشقی؛ تئوری گراف، بهینه‌سازی ترکیبی، برنامه‌ریزی ریاضی.

ژوبین غیور؛ اقتصاد مهندسی و مهندسی فاکتورهای انسانی.

امید فتاحی ولیلائی؛ سیستم‌های ساخت و تولید، سیستم‌های اطلاعاتی، روشهای تولید و عملیات.

فرهاد قاسمی طاری؛ استقرار و چیدمان تسهیلات، برنامه‌ریزی تولید، تئوری عملیات ساخت، مدیریت پروژه، برنامه‌ریزی ریاضی کاربردی، ایمنی سیستم‌ها.

فریدون کیانفر؛ برنامه‌ریزی ریاضی، کنترل کیفیت، زمانبندی و توالی عملیات ساخت.

فرهاد کیانفر؛ سیستم‌های پویا، تحلیل سیستم‌ها، برنامه‌ریزی ریاضی و برنامه‌ریزی اقتصادی.

هاشم محلوجی؛ شبیه‌سازی سیستم‌های گسسته پیشامد، مونت کارلو، آمار کاربردی.

محمد مدرس یزدی؛ تحقیق در عملیات.

مصطفی مصطفوی؛ اقتصاد مهندسی وآنالیز هزینه‌ها، برنامه‌ریزی تعمیرات و نگهداری، برنامه‌ریزی آرمانی، برنامه‌ریزی اعداد صحیح.

عباس مظفر؛ اندازه‌گیری کار و مطالعه حرکت زمان، اقتصاد مهندسی.

مهدی نجفی؛ مدل‌سازی ریاضی، بهینه‌سازی در سیستم‌های سلامت، مدیریت زنجیره تأمین و لجستیک، مدیریت بحران، مدیریت فرایندهای کسب وکار.

محسن ورمزیار؛ تئوری توالی عملیات، برنامه‌ریزی تولید، زمانبندی و مدیریت پروژه، مدل‌سازی احتمالی.

محمود هوشمند؛ طراحی و تولید با کمک کامپیوتر، طراحی سیستم‌های تولید اتوماتیک، روش‌های تولید، شبیه‌سازی سیستم‌های تولیدی.

منابع
  1. «دانشکده مهندسی صنایع». ie.sharif.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۳.
  2. «دانشکده مهندسی صنایع». ie.sharif.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۳.
  3. «: صفحه اصلی». danesh.roshd.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۳.
  4. «دانشکده مهندسی صنایع». ie.sharif.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۳.
  5. «دانشکده مهندسی صنایع». ie.sharif.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۳.
  6. «دانشکده مهندسی صنایع». ie.sharif.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.