دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد
دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد یکی از دانشکده‌های دانشگاه فردوسی مشهد است که در سال ۱۳۵۳ به مجموعه دانشکده‌های دانشگاه اضافه شد. بر اساس وبگاه این دانشگاه، در حال حاضر این دانشکده با داشتن ۱۷۵ عضو هیئت علمی و بیش از ۲۹۳۶ دانشجوی کارشناسی، ۱۸۲۲ دانشجوی کارشناسی ارشد، ۶۷۳ دانشجوی دکتری در ۱۰ رشته و ۶۸ گرایش (جمعا ۵۴۳۱ دانشجو) با امکانات و تجهیزات کارگاهی، آزمایشگاهی و تحقیقاتی قابل ملاحظه قطب مهندسی در شرق کشور به حساب می‌آید.[1]
تاریخچه دانشکده
دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد در ۵ اسفند سال ۱۳۵۳ هجری شمسی تأسیس شد و در مهر ماه سال ۱۳۵۴ با پذیرش ۳۰ دانشجو در رشته برق و ۳۰ دانشجو در رشته مکانیک فعالیت خود را آغاز کرد. در سال ۱۳۶۷ گروه کامپیوتر در دانشکده علوم تأسیس شد و یک سال بعد به دانشکده مهندسی پیوست. گروه مهندسی شیمی در سال ۱۳۷۰ و دو سال پس از آن گروه مهندسی متالورژی و مواد تأسیس گردید و گروه مهندسی صنایع نیز در سال ۱۳۸۵ به گروه‌های آموزشی دانشکده افزوده شد.[1]
گروه‌های آموزشی
گروه‌های آموزشی دانشکده به شرح زیر می‌باشد:[2][3]
مهندسی کامپیوتر[4]
گرایش‌ها
- کارشناسی
- کارشناسی ارشد
- گرایش نرم‌افزار
- گرایش هوش مصنوعی
- گرایش شبکه‌های کامپیوتری
- گرایش معماری کامپیوتر
- دکتری
- گرایش نرم‌افزار
- گرایش هوش مصنوعی
مهندسی برق
- گرایش مخابرات
- گرایش قدرت
- گرایش الکترونیک
- گرایش کنترل
- گرایش مهندسی پزشکی
مهندسی عمران
- گرایش آب
- گرایش خاک و پی
- گرایش راه و ترابری
- گرایش سازه
- گرایش سازه‌های هیدرولیکی
- گرایش محیط زیست
- مهندسی و مدیریت ساخت
مهندسی مکانیک[5]
- گرایش طراحی جامدات
- گرایش حرارت و سیالات
- گرایش تبدیل انرژی
- گرایش ساخت و تولید
- گرایش طراحی کاربردی
مهندسی هوافضا[5]
- گرایش جلو برندگی
- گرایش سازه‌های هوایی
- گرایش آئرودینامیک
مهندسی شیمی
- گرایش صنایع گاز
- گرایش پتروشیمی
- گرایش صنایع غذایی
- گرایش بیوشیمی
- گرایش فرایندهای جداسازی
- گرایش پدیده‌های انتقال
- مهندسی نفت
- مهندسی پلیمر
مهندسی متالورژی و مواد[6]
- کارشناسی
- گرایش متالورژی صنعتی
- کارشناسی ارشد
- گرایش شناسایی و انتخاب مواد مهندسی
- گرایش خوردگی و حفاظت از مواد
- گرایش استخراج فلزات
- دکتری
- مهندسی مواد و متالورژی
مهندسی صنایع
- گرایش صنایع
- گرایش تولید صنعتی
کتابخانه
کتابخانه دانشکده مهندسی در سال ۱۳۵۵ با امکانات محدود آغاز به کار کرد. در سال ۱۳۶۰ با ادغام کتابخانه دانشگاه کار بتدریج رو به توسعه و گسترش نهاد. قبل از ادغام کتابخانه دانشکده‌ها در کتابخانه مرکزی دانشگاه، این کتابخانه دارای حدوداً ۴۲۸ متر مربع مساحت بوده و شامل سالن مطالعه برادران، سالن مطالعه خواهران، بخش مرجع، بخش مجلات، مخزن و بخش اطلاع‌رسانی می‌گردید.[7]
در سال ۱۳۹۱ کلیه کتابخانه‌های دانشکده‌های دانشگاه فردوسی در محل ساختمان کتابخانه مرکزی دانشگاه تجمیع گردیدند.[8]
پانویس
- «دانشکده مهندسی». دانشگاه فردوسی مشهد. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۲.
- «دانشکده مهندسی». وبگاه دانشگاه فردوسی مشهد. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۵ مهر ۱۳۹۱.
- «دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد». دانشنامه رشد. دریافت‌شده در ۲۵ مهر ۱۳۹۱.
- «گروه مهندسی کامپیوتر». ce.um.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۱۲-۰۶.
- «گروه مهندسی مکانیک دانشکده فنی مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد». ستاد توسعه فناوری هوافضا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ آبان ۱۳۹۱.
- «گروه مهندسی متالورژی و مواد». بایگانی‌شده از اصلی در ۹ مه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۶.
- «کتابخانه دانشکده مهندسی». دانشگاه فردوسی مشهد. دریافت‌شده در ۳ آبان ۱۳۹۱.
- «ادغام کتابخانه‌های دانشکده‌های دانشگاه فردوسی در کتابخانه مرکزی». خبرگزاری دانشجو. دریافت‌شده در ۶ فروردین ۱۳۹۳.