دادگاه تجدیدنظر استان

دادگاه تجدیدنظر استان (نام پیشین دادگاه پژوهشی استان)، دادگاه‌هایی است در ایران که در مراکز استان‌ها) با توجه به گستره حوزهٔ قضایی هر استان بنیان می‌شود. این دادگاه برای رسیدگی به اعتراض نسبت به دادنامه‌های صادرهٔ قابل تجدیدنظر از سوی دادگاه‌های نخستین (بدوی) و همچنین حل اختلاف در صلاحیت صلاحیتی بین دادگاه‌هایی حل‌اختلاف میالن آنها در صلاحیت این دادگاه است تشکیل می‌گردد و از نظر درجه، یک درجه بالاتر از دادگاه نخستین می‌باشد.[1] این دادگاه درون مجتمعی است که یک رئیس دارد و هر یک از دادگاه‌های تجدیدنظر استان در این مجتمع شعبهٔ دادگاه تجدید نظر (سابقا شعبهٔ دادگاه پژوهشی استان) نامیده می‌شود.

تشکیلات دادگاه

هر شعبه دادگاه تجدید نظر استان، دارای دو بخش اصلی می‌باشد:

  • شعبهٔ دادگاه
  • دفتر دادگاه

شعبه

این بخش، اصلی‌ترین بخش دادگاه تجدیدنظر است و رئیس در این بخش است که می‌نشیند و جلسات دادرسی در همین بخش تشکیل می‌شود و اینجا است که اگر محاکمه‌ای باشد، صورت می‌پذیرد. اعضای اصلی این بخش سه دادرس یا همان قاضی هستند که یکی‌شان رئیس شعبه است و دو نفر دیگر، مستشار هستند و تصمیمات بر پایهٔ اکثریت اعضای شعبه است.[1]

دفتر

این بخش را مدیر دفتر، ریاست می‌کند. بیشتر کار این بخش، انجام مکاتبات دادگاه و انجام کارهای بایگانی و تعیین اوقات است.[2]

پانویس
  1. قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب (مصوب ۱۳۷۳ با اصلاحات بعدی)، مادهٔ ۲۰
  2. باب سوم-دادرسی نخستین، فصل سوم-جریان دادخواست تا جلسهٔ رسیدگی، مباحث اول و دوم؛ باب چهارم-تجدید نظر، فصول سوم و چهارم قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی (مصوب ۱۳۷۹) مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.