خوزه گاسپار رودریگز د فرانسیا
خوزه گاسپار رودریگز د فرانسیا ئی ولاسکو (تلفظ اسپانیایی: [xoˈse ɣasˈpaɾ roˈðɾiɣes ðe ˈfɾansia] (6 ژانویه ۱۷۶۶–۲۰ سپتامبر ۱۸۴۰) وکیل و سیاستمدار پاراگوئه‌ای و نخستین دیکتاتور پاراگوئه (۱۸۱۴–۱۸۴۰) بود[1] که به دنبال استقلال آن کشور در سال ۱۸۱۱ از نایب‌الملک اسپانیایی ریو د لا پلاتا، قدرت را به دست گرفت. عنوان رسمی وی "دیکتاتور عالی و همیشگی پاراگوئه" بود، اما در بین مردم به " ال سوپرمو" (یعنی عالی) معروف بود. وی را ایدئولوگ اصلی و رهبر سیاسی که طرفدار استقلال کامل پاراگوئه از استان‌های متحد ریو د لا پلاتا و امپراتوری برزیل بود، می‌دانند.
خوزه گاسپار د فرانسیا | |
|---|---|
 | |
| دیکتاتور جاودان پاراگوئه | |
| مشغول به کار ۱۲ ژوئن ۱۸۱۴ – ۲۰ سپتامبر ۱۸۴۰ | |
| پس از | Fulgencio Yegros |
| پیش از | Manuel Antonio Ortiz |
| کنسول پاراگوئه | |
| مشغول به کار ۱۲ اکتبر ۱۸۱۳ – ۱۲ فوریه ۱۸۱۴ | |
| پس از | Fulgencio Yegros |
| پیش از | Fulgencio Yegros |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۶ ژانویهٔ ۱۷۶۶ یاگوارون, پاراگوئه |
| درگذشته | ۲۰ سپتامبر ۱۸۴۰ (۷۴ سال) آسونسیون، پاراگوئه |
| محل تحصیل | دانشگاه ملی کوردوبا |
منابع
- Middleton, Alex (2021). "Britain and the Paraguayan Dictatorship, c. 1820–1840". The Historical Journal. doi:10.1017/S0018246X21000339. ISSN 0018-246X.
- ویکی‌پدیای انگلیسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.