خان‌چال
در باستان‌شناسی به گودالی در زمین که مردم روی آن را با تیرهای چوبی و شاخ‌وبرگ درخت و دیگر مواد می‌پوشاندند و به‌طور موقت در آن زندگی می‌کردند خان‌چال گفته می‌شود.
بازسازی یکی از خان‌چال‌های باستانی سرخ‌پوستان در پارک ملی میزا ورده آمریکا.
در دوران پیش از تاریخ، از خان‌چال‌ها احتمالاً به عنوان مکانی برای گرد هم آمدن، رقصیدن، جشن و پایکوبی، داستان‌گویی یا به عنوان انبار آذوقه استفاده می‌شده‌است.
ساخت خان‌چال‌ها در میان مردمان گوناگون باستانی رواج داشته‌است از جمله: سرخ‌پوستان جنوب خاوری ایالات متحده هم‌چون آناسازی‌ها، فرهنگ‌های باستانی فرمونت و موگولون، مردم چروکی، اینویت (اسکیمو)، مردم فلات آمریکای شمالی و باشندگان باستانی وایومینگ، جیسکایروموکو در آمریکای جنوبی، انگلوساکسون‌های اروپا و مردم جومون در ژاپن.
منابع
- برابرهای فرهنگستان زبان فارسی. فرهنگ واژه‌های مصوّب فرهنگستان - دفتر هفتم. بخش اوّل: فارسی. تهران: ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۵.
- Farwell، R. Y. (1981)، "Pit Houses: Prehistoric Energy Conservation?"، El Palacio 87: 43–47
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.