خانه معبودی

خانه فوق نخست در مالکیت احمد جوان قرار داشت. پس از آن به مدت محدودی این خانه به مالکیت حسین معروف به قونسول (از اجداد خانواده تماری) درآمد. رضا صادری تاجر فرش در حدود سال ۱۳۲۰ خورشیدی از همان شخص خریداری نمود و سالها در این مکان همراه خانواده خود زیست. وی از معماری خانه بشدت مراقبت کرد و تا قبل از مرگش به همان حالت اولیه نگهداری نمود.
مساحت این خانه در اصل ۹۵۰ متر مربع بود و به غیر از آن، دو خانه از زیر زمین و از طریق دالان تنگی بدان متصل بود که مساحت هر کدام حدود ۲۰۰ متر مربع بود و در حکم حیاط خلوت خانه بود که بعدها فرزند ارشد او اکبر در یکی از آنها سکنی گزید. رضا صادری این خانه را تبدیل به حسینه کرد. این خانه دو در، یکی به کوچه چوستدوزان و دیگری به دربند قالیچیلر داشت.
چند سال پس از مرگ رضا صادری، در سال ۱۳۶۶ خورشیدی، مهدی معبودی این خانه را خریداری کرد.[1]

• فهرست آثار ملی ایران
• سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری