حنابندان

حَنابَندان یکی از آداب و رسوم عروسی در نزد اقوام ایرانی است. حنابندان آیینی سنتی است که یک یا دو روز پیش از عروسی در خانه پدر و مادر عروس و با حضور دوستان و خویشان برگزار می‌شود و مهمانان برای خانواده عروس پول یا هدیه‌های دیگر می‌آورند. در گذشته دست و پای عروس را حنا می‌بستند ولی امروزه گاه به گذاشتن خال حنایی بر کف دست عروس بسنده می‌شود.[1]

تزیین و آماده‌سازی حنا برای مراسم حنابندان. برای اینکار می‌توان از بسیاری از مواد تزیینی بهره برد. مانند سکه‌های بدلی، مروارید، صدف، گل‌های طبیعی و مصنوعی، اکلیل، انواع روبان و …

جشن حنابندان که به تعبیری آخرین رسم از آداب عروسی ایرانی می‌باشد، جشنی است که در واقع مراسم خداحافظی عروس بوده و در آخرین شب اقامت عروس به‌طور رسمی در خانه پدری برگزار می‌گردد.

در زمان‌های نه چندان دور در شب حنابندان زنان شرکت‌کننده دستشان را با آغشتن به ظرف حنایی که دور تا دور مراسم گرداننده می‌شد رنگ می‌کردند و این آیین همچنان در روستاها و شهرهای کوچک ایران پا برجاست.

«حنا از جنت است» و اثری از بهشت و نشانه‌ای از شادی، مهر و نیکبختی دارد. این باوری است که ایرانیان باستان داشتند و هنوز هم پابرجاست.

مشابه حنابندان در آمریکا

ماکتی از چگونگی مراسم حنابندان در حمام وکیل

مراسمی مشابه حنابندان به نام Bachelorette party در آمریکا و کانادا و چند کشور دیگر نیز وجود دارد. این مراسم شب قبل از عروسی برگزار می‌گردد.

جستارهای وابسته

منابع

  1. فرهنگ معاصر فارسی، صدری‌افشار، غلامحسین و دیگران، دوجلدی، تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۸۸. جلد اول. ص ۸۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.