حسین توفیق

حسین توفیق (متولد ۱۴ مهر ۱۲۵۸ – درگذشته ۲۹ بهمن ۱۳۱۸) فرزند نجفقلی میرزا و بنیانگذار، صاحب امتیاز و اولین مدیر مسئول هفته نامه توفیق، نخستین نشریه فکاهی - سیاسی ایران، شاعر، نویسنده، طنزپرداز و روزنامه‌نگار ایرانی بود.[1]

حسین توفیق
زادهٔ۱۴ مهر ۱۲۵۸
تهران
درگذشت۲۹ بهمن ۱۳۱۸ (۶۰ سال)
تهران
ملیت ایران
پیشهشاعر، نویسنده، طنزپرداز، روزنامه‌نگار
سال‌های فعالیت۱۲۹۶ تا ۱۳۱۸
سازمانهفته نامه توفیق
عنوانگشنیزخانم، شونه به سر، غاز
بوقلمون، تربچه نقلی، ملندر
هدهد میرزا (بعدها ابوالقاسم حالت با این نام مستعار بحرطویل می‌نوشت)
دورهنخست
همسر(ها)مرحومه ربابه درگاهی
فرزندانمحمدعلی توفیق

حسین توفیق از همان ابتدا طبع و ذوق شعری داشت، وی نیمی از عمر خود را صرف ترویج معارف و توسعهٔ ادبیات کرد، او شاعری نکته سنج و روزنامه‌نگاری حساس بود.
به مدت چهار سال، از اواخر سال ۱۲۹۶ تا اواسط سال ۱۳۰۰، سردبیر روزنامه گل زرد بود و در سال ۱۳۰۱ موفق به گرفتن امتیاز نشریه هفته نامه توفیق شد که نشریه‌ای ادبی فکاهی بود.[2]
او در تهییج و تقویت قریحهٔ نو شاعران تأثیر زیادی داشت. او در ۲۹ بهمن ۱۳۱۸، پس از سپردن اداره هفته نامه توفیق به تنها فرزندش محمدعلی خان توفیق، درگذشت.

منابع

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به حسین توفیق در ویکی‌گفتاورد موجود است.
  1. «مجله «توفیق»؛ طنزنگاشته‌ای که تحمل نشد». خبرگزاری تسنیم. ۱۸ فروردین ۱۳۹۳.
  2. زندیان، ماندانا (۲۰۱۶-۰۶-۰۷). احسان یار شاطر در گفتگو با ماندانا زندیان: Ehsan Yarshater in Conversation with Mandana Zandian. Ketab.com. شابک ۹۷۸۱۵۹۵۸۴۵۲۸۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.