حسین بن مصعب

حسین بن مصعب از بزرگان خراسان بود که مانند اجدادش به خدمت در دستگاه عباسیان پرداخت و از سوی هارون‌الرشید امارت پوشنگ را عهده‌دار گردید. پس از هارون‌الرشید نیز، حسین در خدمت مأمون عباسی درآمد و در دربار وی مستقر بود. پس از درگذشت حسین در سال ۱۹۹ هجری، مأمون با ارسال پیکی به نزد فرزندش، طاهر، که در بغداد مستقر بود، وفات حسین را تسلیت گفت و طاهر را دلداری داد و مأمون بر جنازهٔ حسین نماز گزارد.[1] حسین بن مصعب در زمان منصور، مدتی به عراق سفر کرد و در آنجا مستقر شد و سپس به خراسان بازگشت.[2]

تبارنامهٔ طاهریان

زریق یا رزیق
مصعب
احمدعلیحسین
حسنمحمدطاهر ذوالیمینینابراهیم
محمدحسنعبداللهطلحهعلیحسیناسمعیلطاهراسحقمحمد
علیعبدالعزیزاحمدسلیمانطلحهطاهرحسینمصعبعبیداللهمحمد
علیمطهرعبداللهحسینمحمد
طاهراحمد

پانویس

منابع

  • نفیسی، سعید (۱۳۳۵). تاریخ خاندان طاهری. تهران: شرکت نسبی اقبال و شرکاء.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.