حسن مقدم
حسن مقدم (۱۲۷۷-۱۳۰۴) نمایش‌نامه‌نویس ایرانی بود. وی به روایتی در بهمن ۱۲۷۶ و به روایتی دیگر در بهمن ۱۲۷۷ در تهران به دنیا آمد و در آبان یا آذر ۱۳۰۴ در سن ۲۷ سالگی بر اثر مرض سل در آسایشگاه لیزن درگذشت.
| حسن مقدم | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۲۷۷ تهران |
| درگذشت | ۱۳۰۴ آسایشگاه لیزن، سوئیس |
| علت درگذشت | بیماری سل |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | نویسنده و دیپلمات |
| کارهای برجسته | از پیشگامان نمایش‌نامه نویسی ایران |
| خویشاوندان | محسن مقدم (برادر) احمد خان ملک ساسانی (پسر عمه) |
وی نخستین داستان خود را به سال ۱۲۹۵ در استانبول منتشر کرد. عنوان داستان هندوانه بود و در گونه فکاهی نوشته شده‌بود. مجامع ادبی از این کتاب استقبال فراوانی کردند. از دیگر آثار مقدم می‌توان به نرگس، زن حاجی‌آقا، شاهزاده خانم تاجی و حکایت اشاره کرد.[1] عمده شهرت مقدم البته بابت نمایش‌نامه‌های وی از جمله جعفرخان از فرنگ آمده و ایرانی بازی است.
منابع
- میرعابدینی، حسن (۱۳۶۹). «اول (در جستجوی هویت و امنیت)». صد سال داستان نویسی در ایران. فصل اول (از ۱۲۵۳ تا ۱۳۴۲). تهران: نشر تندر. صص. ۴۹.
- از صبا تا نیما نوشته یحیی آرین‌پور
- در مورد حسن مقدم نگاه کنید به کتاب پژوهشگران معاصر ایران نوشتۀ هوشنگ اتحاد، فصل مربوط به سعید نفیسی از ضمایم.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.