حسن غزنوی
حسن غزنوی (با نام کامل: اشرف‌الدین ابو محمد حسن بن محمد حسینی غزنوی (۵۳۵–۵۶۵ قمری)) مشهور به اشرف و با تخلص حسن، شاعر و واعظ سده ششم هجری است. اشرف الدین بخش عمده عمر خویش را به خدمتگزاری پادشاه غزنوی، بهرام‌شاه و نیز مدتی را هم به خدمت سلطان سنجر سلجوقی گذراند. وی در بیشتر قالب‌های شعری طبع‌آزمایی کرده و از معاصرین سنایی بود. دیوان او ۸۳ غزل دارد و نزدیک به چهارهزار بیت است. غزنوی در سال ۵۶۵ ه.ق به علت ابتلای ناگهانی به بیماری در روستای آزادوار درگذشت و آرامگاهش در همان‌جاست.
آرامگاه سید حسن غزنوی
حسن غزنوی | |
|---|---|
| نام اصلی | اشرف‌الدین ابو محمد حسن بن محمد حسینی غزنوی |
| زاده | ۵۳۵ (قمری) ۱۱۴۰ (میلادی) غزنه |
| درگذشته | ۵۶۵ (قمری) ۱۱۷۰ (میلادی) (٣٠ سالگی) جوین |
| آرامگاه | روستای آزادوار |
| تخلص | حسن |
| زمینه کاری | شعر، وعظ |
| در زمان حکومت | غزنویان، سلجوقیان |
| دیوان اشعار | دیوان اشعار مشتمل بر غزلیات، رباعیات، ترجیعات و قصاید |
| اثرگذاشته بر | فلکی شروانی، کمال‌الدین اسماعیل، جمال‌الدین عبدالرزاق، مجیرالدین بیلقانی، |
| پدر و مادر | محمد حسینی غزنوی |
نمونه شعر
| آرام دل مرا بخوانید بر مردم چشم من نشانید | آوازه عشق من شنیدید اندازه حسن او بدانید | |
| از دور در او نگاه کردن انصاف دهید کی توانید | از دیده و جان و از دل و تن این خدمت من بدو رسانید | |
| ای خوبان او چو آفتابست در جمله شما باو چه مانید | عشق انده و حسرتست و خواری عاشق مشوید اگر توانید |
منابع
- زندگی‌نامه حسن غزنوی، بزرگان سرزمین پارس
- اشرف‌الدین سیدحسن غزنوی، آفتاب
- لغتنامه دهخدا: حسن غزنوی، واژه یاب
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.