حسنعلی مستشار

میرزا حسنعلی مستشارالملک (۱۲۵۸ [1] یا ۱۲۷۳ [2] تهران - اسفند ۱۳۲۴ تهران) که نام خانوادگی مستشار ادیب و عضو پیوسته فرهنگستان ایران و نماینده مجلس شورای ملی بود.

پدرش میرزا شفیع گركانى (۱۲۵۴ ه. ق. - ۱۳۲۶ ه. ق.) [2] وزیر بیوتات عصر مظفری و پدربزرگش میرزا حسن‌ گرکانی بودند. در مدارس قدیمه تهران ادبیات فارسى و عربى و فلسفه و عرفان و ریاضیات فرا گرفت و سپس خود به تدریس پرداخت. معروف است که خطى زیبا داشت، مسلط به تاریخ و ادبیات فارسى و عربى و صاحب فضیلت و ذوق و هنر بود و محفلى گرم داشت تا جایی که در مجلسى كه حضور می‌یافت، كسى را یاراى سخن گفتن نبود. در محاورات خود غالبا از اشعار فرخى و خاقانى شاهد قول مى‌‏آورد.[1]

مستشار در سال ۱۳۱۰ خورشیدی به سویس اعزام شد تا به ولیعهد و سایر فرزندان رضا شاه ادبیات فارسى بیاموزد.[1] در سال ۱۳۱۵ همراه با ولیعهد به ایران بازگشت و به عضویت پیوسته فرهنگستان منصوب شد.[3] در سال ۱۳۱۸ به نمایندگی تهران به مجلس شورای ملی رفت (دوره دوازدهم) و در دوره بعد نیز کرسی خود را حفظ کرد.

نه سال پس از مرگ او، مجلس شورای ملی در قانونی مصوب ۱۷ اردیبهشت ۱۳۳۴، با عنوان «قانون برقراری وظیفه و مستمری درباره عده‌ای از کارمندان و مأمورین سابق دولت و وراث آنها» از محل بودجه وزارت فرهنگ، مستمری معادل ماهیانه چهارصد تومان برای خانواده و بازماندگانش معین کرد که البته بعدها ادامه نیافت و منسوخ شد.[4]

مستشارالملک در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.[5]