حدیث مضطرب

علم درایه دارای اصطلاحاتی است که یکی از آن اصطلاحات «حدیث مضطرب» است. در واقع چندگانگی در حدیث؛ چه در متن یا سند را گویند یعنی یک بار به‌طوری نقل شده باشد و جایی دیگر به‌طور دیگری بیان شده باشد.[1] حالا چه اضطراب از طرف راوی‌های متفاوت باشد و چه از طرف نگارندگان حدیث و مؤلف ها[2]

حجت بودن حدیث مضطرب

اگر که اضطراب سند روایت را مخدوش نکند یا حکم را به اختلاف نکشاند و بقیه شرایط صحت حدیث برقرار باشد حدیث مضطرب حجت است[3]

ضعیف بودن حدیث مضطرب

اگر از نظر صحت و غیر آن دو حدیث مضطرب مساوی نباشند، اضطراب از علل ضعف حدیث است و در صورت برتری یک حدیث از آن دو (مثلاً یک راوی اضبط باشد) اضبط را برمی‌گزینند[4]

پانویس‌ها و منابع

  1. کرکی (محقق ثانی)، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، ج 1، ص 283، مؤسسه آل البیت علیهم السلام، قم، چاپ دوم، 1414ق.
  2. نصیری، علی، حدیث شناسی، انتشارات سنابل، قم، چاپ اول، 1383ش، ج 2، ص 73.
  3. الدرایة (شهید ثانی)/53.
  4. نهایة الدرایة (سید حسن صدر)/ 224.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.