جنگ روسیه و ترکیه (۱۷۹۲- ۱۷۸۷)

در ماه مه و ژوئن ۱۷۸۷، کاترین دوم روسیه با استفاده از متحد خود، ژوزف دوم، امپراتور رومی مقدس، یکی از روندهای پیروزمندانه را از طریق روسیه جدید و کریمه ضمیمه شده انجام داد. این وقایع، شایعات پیرامون برنامه یونان کاترین، و اصطکاک ناشی از شکایات متقابل نقض عهدنامه کوچوک قینارجه که جنگ قبل پایان یافته بود، افکار عمومی را در قسطنطنیه برانگیخت، در حالی که سفیران انگلیس و فرانسه حمایت بی قید و شرط خود را به حزب جنگ عثمانی قرض دادند.

در سال ۱۷۶۷، عثمانی‌ها خواستند که روسها کریمه را تخلیه کنند و از منابع خود در نزدیکی دریای سیاه امتناع کنند، که روسیه آن را یک کاسوس می‌دید. روسیه در ۱۹ اوت ۱۷۸۷اعلام جنگ کرد، و عثمانی‌ها سفیر روسیه ،یاکوف بولداکوف را زندانی کردند. آماده‌سازی عثمانی ناکافی بود و لحظه ای بد انتخاب شد زیرا روسیه و اتریش اکنون در اتحاد بودند.

امپراتوری عثمانی با حمله به دو قلعه در نزدیکی شبه جزیره کینبرن، در جنوب اوکراین، حمله تهاجمی خود را آغاز کرد. فرمانده روسی الکساندر سووروف در سپتامبر و اکتبر ۱۷۸۷این دو حمله ناشی از دریا عثمانی را انجام داد و به این ترتیب کریمه را تأمین کرد. در مولداوی، نیروهای روسی شهرهای عثمانی خوتین و یاش را به اشغال گرفتند. اوچاکیف، در ۶ دسامبر ۱۷۸۸پس از محاصره شش‌ماهه توسط شاهزاده گریگوری پوتمکین و سووروف افتاد. تمام غیر نظامیان در شهرهای اسیر شده به دستور پوتمکین قتل‌عام شدند.

امپراتوری عثمانی گرچه متحمل یک سری شکست علیه روسها شد، اما در مقابل صومعه‌ها و تحت رهبری امپراتور ژوزف دوم در صربستان و ترانسیلوانیا موفقیتی در برابر اتریشی‌ها یافت.

در سال ۱۷۸۹، امپراتوری عثمانی توسط نیروهای روسی و اتریشی در مولداوی تحت فشار قرار گرفت. برای وخیم تر شدن اوضاع، در ۱ اوت روس‌ها تحت سووروف پیروزی خود را علیه عثمانی‌ها به رهبری عثمان پاشا در فوسیانی بدست آوردند و پیروزی روسیه در نبرد ریمنیک در ۲۲ سپتامبر به پیروزی رسید و آنها را از نزدیکی رودخانه رامنیکو صراط دور کرد.. هنگامی که اتریشی‌ها، تحت ژنرال گیدون ای. فون لادون، حمله عثمانی‌ها به بوسنی را دفع کردند، عثمانی‌ها متحمل خسارات بیشتری شدند، در حالی که یک ضد حمله اتریشی بلگراد را به دست گرفت.

شورش یونان، که بیشتر تلاش جنگ عثمانی را خدشه دار کرد، باعث ایجاد آتش‌بس بین امپراتوری عثمانی و اتریش شد. در همین حال، روسها پیشروی خود را ادامه دادند که سووروف در دسامبر ۱۷۹۰ قلعه عثمانی «غیرقابل نفوذ» ایزمائیل را در ورودی دانوب تسخیر کرد. شکست نهایی عثمانی در نبرد ماچین (۹ ژوئیه ۱۷۹۱)، همراه با نگرانی‌های روسیه دربارهٔ ورود پروس به جنگ، منجر به آتش‌بس توافق شده در ۳۱ ژوئیه ۱۷۹۱شد. سووروف پس از تسخیر قلعه، به قسطنطنیه (استانبول امروزی) لشکر کشید، جایی که روسها امیدوار بودند که بتوانند سلطنت خود را مستقر کنند. با این حال، همان‌طور که پروفسور تیموتی. داولینگ اظهار می‌دارد، کشتارگاه‌هایی که در دوره بعد انجام شده‌اند، تا حدودی شهرت سووروف را از نگاه بسیاری ناتوان کردند، و در آن زمان ادعاهایی وجود داشت که وی در محاصره اوچاکوف مست بود. شایعات مداوم در مورد اقدامات وی گسترش یافته و منتشر شد و در سال ۱۷۹۱وی به فنلاند منتقل شد.

بر این اساس، پیمان یاش در ۹ ژانویه ۱۷۹۲به امضاء رسید، و به رسمیت شناختن الحاق سال ۱۷۸۳روسیه از خانات کریمه. یدیسان (اودسا و اوچاکوف) نیز به روسیه واگذار شد، و دنیستر به عنوان مرز روسیه در اروپا شناخته شد، در حالی که مرز آسیایی روسی - رودخانه کوبان - بدون تغییر باقی مانده‌است. هدف جنگ عثمانی برای پس گرفتن کریمه شکست خورده بود، و اگر نه برای انقلاب فرانسه، اوضاع امپراتوری عثمانی می‌توانست بسیار بدتر باشد.

• Bronza, Boro (2010). "The Habsburg Monarchy and the Projects for Division of the Ottoman Balkans, 1771-1788". Empires and Peninsulas: Southeastern Europe between Karlowitz and the Peace of Adrianople, 1699–1829. Berlin: LIT Verlag. pp. 51–62.
• Cunningham, Allan (1993). Ingram, Edward, ed. Anglo-Ottoman Encounters in the Age of Revolution: Collected Essays. Frank Cass & Co. Ltd. ISBN 978-0714634944.
• Dowling, Timothy C., ed. (2014). Russia at War: From the Mongol Conquest to Afghanistan, Chechnya, and Beyond [2 volumes]. ABC-CLIO. ISBN 978-1598849486.
• Dowling, Timothy C., ed. (2015). Russia at War: From the Mongol Conquest to Afghanistan, Chechnya, and Beyond. ABC-CLIO. ISBN 978-1598849479.
• Sicker, Martin (2001). The Islamic World in Decline: From the Treaty of Karlowitz to the Disintegration of the Ottoman Empire. Praeger Publishers. ISBN 978-0275968915.
• Stone, Bailey (1994). The Genesis of the French Revolution: A Global Historical Interpretation. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0521445702.
• Tucker, Spencer C. (2011). A Global Chronology Of Conflict. ABC-CLIO. ISBN 978-1851096671.