تشکیل تأخیری اترینگایت

تشکیل تاخیری اترینگایت به فرآیند تشکیل ناهمگن[1] بلورهای اترینگایت در سیمان پس از سخت‌شدن کامل گفته می‌شود که در آن ترکیبات سولفاتی از خود سیمان تأمین شوند.[2] این بلورها «اترینگایت ثانویه» نامیده می‌شوند.[1] بنابر تعریف، این فرآیند نوعی حمله سولفات داخلی است.[3]

این فرآیند باعث کاهش مدول الاستیک دینامیک بتن شده و در موارد شدیدتر، افزایش حجم سیمان می‌تواند باعث ترک‌خوردن آن شود.[4]

مکانیزم

مواد معدنی سولفیدی مانند پیریت و پیروتیت در حضور رطوبت و اکسیژن می‌توانند سولفات لازم برای تشکیل تاخیری اترینگایت را فراهم کنند.[5]

پانویس
  1. M. Collepardi, A state-of-the-art review on delayed ettringite attack on concrete, Cement and Concrete Composites, Volume 25, Issues 4–5, May–July 2003, Pages 401-407 doi:10.1016/S0958-9465(02)00080-X
  2. H.F.W Taylor, C. Famy, K.L Scrivener, Delayed ettringite formation, Cement and Concrete Research, Volume 31, Issue 5, May 2001, Pages 683-693 doi:10.1016/S0008-8846(01)00466-5
  3. V. Penttala, Causes and mechanisms of deterioration in reinforced concrete, Norbert Delatte (Ed.), Woodhead Publishing, 2009, p.26 ISBN 978-1-84569-408-1
  4. S. Diamond, Delayed ettringite formation — Processes and problems, Cement and Concrete Composites, Volume 18, Issue 3, 1996, Pages 205-215 doi:10.1016/0958-9465(96)00017-0
  5. Mark Alexander, Sidney Mindess, Aggregates in Concrete, Taylor & Francis, 2005 p.342 ISBN 0-415-25839-1
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.