تزویج‌گر خروجی

تزویج‌گر خروجی (OC) (به انگلیسی: Output coupler) جزئی از تشدیدگر نوری است که امکان استخراج بخشی از نور پرتو درون‌کاواک لیزر را فراهم می‌کند. یک تزویج‌گر خروجی اغلب از یک آینهٔ تا حدودی بازتابنده تشکیل شده‌است، که به بخش خاصی از پرتوی درون‌کاواک اجازه می‌دهد تا از طریق آن منتقل شود. روش‌های دیگر شامل استفاده از آینه‌های تقریباً-سرتاسر بازتابی در هر انتهای کاواک ، انتشار پرتو یا با تمرکز آن در یک سوراخ دریل‌شده در مرکز آینه است، یا با هدایت مجدد از طریق استفاده از آینه‌های چرخان، منشورها یا سایر افزاره‌های نوری، باعث می‌شود که پرتو در یک زمان مشخص یکی از آینه‌های انتهایی را کنارگذرکند.

تزویج‌گر خروجی یک لیزر هلیوم-نئون ۵۹۴ نانومتری
اجزای اصلی لیزر:
  1. محیط فعال لیزر
  2. انرژی پمپاژ لیزر
  3. بازتابگری زیاد
  4. تزویج‌گر خروجی
  5. پرتوی لیزر

میراگر کاواک

میراگر کاواک یک تزویج‌گر خروجی است که عملکرد سوئیچ کیو را انجام می‌دهد. از میراگرهای کاواک می‌توان برای عملکرد موج-پیوسته استفاده کرد، اما بیشترین کاربرد آنها با لیزرهای مُد-قفل‌شده است، تا در اوج شدت آن یک پالس بسیار کوتاه استخراج شود.[1]

جستارهای وابسته

  • ساختمان لیزر

منابع

  1. Principles of Lasers by Orazio Svelto -- Springer 1998 Page 368
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.