بی‌انگیزگی

بی‌انگیزگی در روان‌شناسی به کمبود تمایل و انگیزه برای دنبال کردن کارهای هدفمند گفته می‌شود. این حالت بیشتر در بیماران مبتلا به روان‌گسیختگی و اختلالات اسکیزوفرنی فرم دیده می‌شود. بی‌انگیزگی یکی از چهار نشانه عمده منفی در روان گسیختگی است. نشانه‌های منفی دیگر فقر گفتار، ناتوانی در لذت بردن و خوی بی‌تفاوت هستند. بیماران روان گسیخته مبتلا به بی‌انگیزگی، درآغاز کردن یا به انجام رساندن کار ناتوانند. بر خلاف بیماران افسرده که کاهش انرژی و انگیزه در آن‌ها با خوی افسرده همراه است، بیشتر بیماران روان‌گسیخته دچار بی‌انگیزگی، خلق و خوی افسرده ندارند.

به عنوان نمونه‌هایی از بی‌انگیزگی در بیماران روان‌گسیخته می‌توان بی‌توجهی به بهداشت شخصی (موهای ژولیده، حمام نکردن)، مشکلات کاری (از دست دادن کار و ناتوانی در انجام وظایفی که باید انجام داده شوند)، مشکلات آموزشی (شرکت نکردن در کلاس درس و انجام ندادن تکالیف) و ناتوانی فیزیکی (نشستن روی صندلی برای مدت بسیار طولانی بدون آنکه کاری انجام گیرد) را نام برد.

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.