بیدخش

بیدخش واژه‌ای اوستایی به معنای وزیر یا صدراعظم است[1] . در بعضی از منابع ایران باستان از این واژه به عنوان لقب جاماسب (وزیر گشتاسپ ) نام برده شده. در منابع دیگر جاماسب با القابی همچون فرزانه، حکیم و عالم نیز خطاب و ستوده شده است[2]. جاماسب بیدخش به همراه برادرش فرشوشتر از اولین ایمان آورندگان به زرتشت بودند. بهرام بیضایی نمایشنامه‌ای با نام «کارنامه‌ی بندار بیدخش» را در کارنامه خود دارد.

منابع
  1. گارگین فتایی، فصلنامه فرهنگی پیمان - شماره 34 تحلیلی بر واژهٔ اسب در فرهنگ ایران باستان... بایگانی‌شده در ۱۶ آوریل ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
  2. فرید قاسملو، دانشنامه جهان اسلام جاماسب حکیم

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.