بخت اردشیر
بخت اردشیر (به پارسی میانه: Bōxt-Artaxšīr) نام شهری‌ست که بنا بر کارنامهٔ اردشیر بابکان، پس از گریزِ اردشیر یکم از دربار واپسین شاهنشاه اشکانی، اردوان پنجم، و رسیدن به ساحل دریای پارس[1] آن را برای سپاسگزاری از خداوند برساخت و بگفت تا آتش بهرام را در ساحل بیفروزند.[2]
از نظر معنایی، عبارت «بخت اردشیر» از دو بخش تشکیل شده که سرِ هم معنای «رهایی بخشیده‌شده بدست اردشیر» می‌دهد.[3]
فهرست منابع و مأخذ
- دهخدا، علی‌اکبر، بخت اردشیر، لغتنامهٔ دهخدا
- Asmussen, Jes P. (1989). "BOḴT-ARDAŠĪR". Encyclopædia Iranica, Last Updated on 15 December 1989 Unknown parameter
|ماه=ignored (help)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.