بثی‌سکف

بثی‌سکف وسیله زیردریاپیما خود کششی برای غوص-آزاد در اعماق دریا است که متشکل از کابین خدمه شبیه به یک بثی‌اسفیر است که به جای آویزان شدن از کابل می‌تواند به تنهایی شناور بماند بر خلاف طراحی کلاسیک بث‌اسفیر.[1]

بثی‌کف تریسته، قبل از غوص آن به درازگودال ماریانا
بثی‌کف تریسته در سال ۱۹۵۸

شناور از بنزین پر می‌شود زیرا به آسانی است، شناور است و غیر قابل تراکم است. غیرقابل تراکم بودن بنزین به این معنی است که مخزن به به استحکام چندانی نیاز ندارد زیرا که فشار داخل و خارج مخزن به تعادل می‌رسد و اصلا نیازی به مقاومت در برابر اختلاف فشار داخل و خارج از مخزن وجود ندارد. در نقطه مقابل کابین خدمه می‌بایستی توان مقاومت در برابر فشار زیاد داشته باشد و از این رو بسیار سنگین و با استحکام ساخته می‌شود. شناوری در سطح را می‌توان به راحتی با جایگزینی بنزین با آب کاهش که چگال‌تر است  داد.

اگوست پیکار مخترع اولین بثی‌سکف است.

چیدمان داخلی تریسته.

منابع
  1. Brand, V (1977). "Submersibles – Manned and Unmanned". South Pacific Underwater Medicine Society Journal. 7 (3). ISSN 0813-1988. OCLC 16986801. Archived from the original on 1 August 2008. Retrieved 2008-07-10.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.