ایی‌آی‌جوتسو

ایی‌آی‌جوتسو (به ژاپنی: 居合術) یا هنر بیرون آوردن شمشیر، یکی از متدهای رزمی در آموزش مبارزان قدیمی ژاپنی است.

استاد Jorge Kishikawa در حال اجرای یک کاتای ایی‌آی‌جوتسو در مراسم روز یادبود سامورایی در 24 آوریل 2007، سن پائولو، برزیل

ریشه کلمه

ایی‌آی‌جوتسو قبل از دوره توکوگاوا نیز شناخته شده بود، اما مشخص نیست که این نام از چه زمانی برای آن به کار رفته‌است یا اینکه از چه زمانی بیرون آوردن کاتانا از غلاف به عنوان یک هنر رزمی مورد تمرین قرار گرفته‌است. ایجاد این هنر رزمی را به ayashizaki Jinsuke Shigenobu (بنیان‌گذار مدارس Musō Jikiden Eishin-ryū و Musō Shinden-ryū که قرن ششم میلادی در ژاپن می‌زیست) نسبت داده‌اند اما صد سال پیشتر از او Iizasa Chōisai Ienao (1387-1488) سیستمی برای بیرون کشیدن شمشیر با نام Tenshin Shōden Katori Shintō-ryū ایجاد کرده بود.[1]

هدف ایی‌آی‌جوتسو

ایی‌آی‌جوتسو یک هنر مبارزه‌ای بیرون آوردن شمشیر است که لزوماً خشن هم نیست زیرا هنری است که برای دفع حمله ساخته شده‌است. البته از تکنیک‌های آن می‌توان برای حمله پیش‌دستانه نیز استفاده کرد.[2] روش‌های مبارزه‌ای آن بیشتر از اینکه برای شرایط و موقعیت‌های پرتحرک جنگی ساخته شده باشند برای موقعیت‌های زندگی روزانه یک جنگجو خارج از میدان نبرد ساخته شده‌اند.[3]

تاریخچه

در کتاب‌های کوجیکی(گزارش رویدادهای کهن) و نیهون‌شوکی(تاریخ ژاپن) که هر دو در قرن هشتم میلادی نوشته شده اند، گفته شده که استفاده از شمشیرهای آهنی و هنر شمشیرزنی به زمان اسطوره‌های خدایان ژاپنی (کامی) برمی‌گردد.[4] حفاری‌های باستان‌شناسی قدیمی‌ترین شمشیر بدست آمده در ژاپن را متعلق به قرن دوم پیش از میلاد دانسته‌اند.[5]

گسترش شمشیرزنی حرفه‌ای به عنوان یکی از بخش‌های سیستم کلاسیک bujutsu به زمانی برمی‌گردد که ساخت شمشیر ژاپنی منحی‌دار بلند یک‌لبه شروع شد. در قرن هشتم به شمشیر منحنی تاچی می‌گفتند.[6] این شمشیر از شمشیر با لبه مستقیم ایجاد شد چون سال‌ها نبرد به مبارزان ژاپنی مزیت‌های لبه منحنی‌دار را به لبه مستقیم اثبات کرده بود. لبه منحنی شمشیرهای بلند نوعی جذبه عرفانی نیز به آن‌ها می‌بخشید که هنوز نیز تأثیر آن در فرهنگ امروزین ژاپن قابل مشاهده است.

طبیعت مبارزه‌های جنگجویان ژاپنی که معمولاً در میادین نبرد سوار بر اسب بودند نیاز دسترسی مستقیم به حریف را ایجاد می‌کرد. در دوره کاماکورا (1158-1333 میلادی)، سازندگان شمشیرهای ژاپنی به بالاترین ظرافت و کیفیت در ساخت این شمشیرها رسیدند؛ نبرد بین دو خانواده بزگ و تأثیرگزار تایرا و میناموتو شرایط لازم را برای آزمایش شمشیرها در شرایط سخت آماده کرده بود. در انتهای این دوره، شمشیر بلند(تاچی) با شمشیری کوتاهتر با شکلی جدید (کاتانا) جایگزین شد.[7]

با گسترش این شمشیر جدید در پیاده‌نظام بود که دوره شمشیرزنی کلاسیک ژاپنی شروع شد. تا قرن پانزدهم میلادی شواهد چندانی در مستندات قابل اعتماد دربارهٔ تمرین سیستماتیک شمشیرزنی نیست. به همین دلیل است که کنجوتسو، که هنر شمشیرزنی با شمشیر چوبی (بوکن) است را قدیمی‌تر از ایی‌آی‌جوتسو می‌دانند.[8]

ایی‌آی‌جوتسو امروزه نیز وجود دارد، اما شکلی جدید از آن با نام ایی‌آی‌دو نیز به وجود آمده است. ایی‌آی‌دو یا طریقت بیرون کشیدن شمشیر، ابتدا در سال 1932 توسط ناکایاما هاکودو (1869-1958) مورد استفاده قرار گرفت و محبوب شد.

وضعیت‌های ایستادن در ایی‌آی‌جوتسو

ایی‌آی‌جوتسو یک هنر مبارزه‌ای است و به همین دلیل یک مبارز دو موقعیت شروع برای اجرای تکنیک‌های بیرون آوردن شمشیر دارد. اولی هنگامی است که ششخص دولا شده باشد که به آن ایی‌آی-گوشی می‌گویند. دومی حالتی است که شخص راست ایستاده است و به آن تاچی-آی می‌گویند.[9] حالت نشسته یا تاته-هیزا در ایی‌آی‌جوتسو بکار نمی‌رود چون امکان حرکت در اطراف را نمی‌دهد. حالت نشسته بر زانوها یا سیزا نیز به دلیل کم کردن کارآیی مبارز استفاده نمی‌شود. البته در هنگام اضطراری مبارز می‌تواند در هر یک از حالات فوق به واکنش سریع بپردازد.[9]

Ryū

در Ryū(روش‌ها یا سبک‌های آموزشی رزمی ژاپن)های زیر ایی‌آی‌جوتسو هنوز آموزش داده می‌شود.

  • کاتوری-ریو
  • Shin Musō Hayashizaki-ryū (یا ماسوری-ریو)
  • Tenshin Shōden Katori Shintō-ryū
  • bugeiryuاستاد صلح دوست

جستارهای وابسته

منابع
  1. Warner, Gordon and Draeger, Donn F. 2007, 8th ed. Japanese Swordsmanship: Technique and Practice, Boston: Weatherhill. p. 80. ISBN 978-0-8348-0236-0
  2. Warner, Gordon and Draeger, Donn F. 2007, 8th ed. Japanese Swordsmanship: Technique and Practice, Boston: Weatherhill. pp. 14, 50. ISBN 978-0-8348-0236-0
  3. Warner, Gordon and Draeger, Donn F. 2007, 8th ed. Japanese Swordsmanship: Technique and Practice, Boston: Weatherhill. p. 52. ISBN 978-0-8348-0236-0
  4. Warner, Gordon and Draeger, Donn F. 2007, 8th ed. Japanese Swordsmanship: Technique and Practice, Boston: Weatherhill. Page 3. ISBN 978-0-8348-0236-0
  5. Warner, Gordon and Draeger, Donn F. 2007, 8th ed. Japanese Swordsmanship: Technique and Practice, Boston: Weatherhill. Page 4. ISBN 978-0-8348-0236-0
  6. Warner, Gordon and Draeger, Donn F. 2007, 8th ed. Japanese Swordsmanship: Technique and Practice, Boston: Weatherhill. Page 8. ISBN 978-0-8348-0236-0
  7. Warner, Gordon and Draeger, Donn F. 2007, 8th ed. Japanese Swordsmanship: Technique and Practice, Boston: Weatherhill. Page 13 ISBN 978-0-8348-0236-0
  8. Warner, Gordon and Draeger, Donn F. 2007, 8th ed. Japanese Swordsmanship: Technique and Practice, Boston: Weatherhill. Page 14 ISBN 978-0-8348-0236-0
  9. Warner, Gordon and Draeger, Donn F. 2007, 8th ed. Japanese Swordsmanship: Technique and Practice, Boston: Weatherhill. Page 50. ISBN 978-0-8348-0236-0
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.