ایلیا لیفشیتز

ایلیا میخایلوویچ لیفشیتز (روسی: Илья́ Миха́йлович Ли́фшиц‎؛ ۱۳ ژانویهٔ ۱۹۱۷ – ۲۳ اکتبر ۱۹۸۲) یک فیزیکدان برجسته نظری‌کار شوروی، و برادر اوگنی لیفشیتز بود. وی بیشتر به خاطر آثارش در فیزیک حالت جامد، نظریه الکترونی فلزات، سیستم‌های بی نظم و نظریه پلیمرها شناخته شده‌است.[1][2]

ایلیا میخایلوویچ لیفشیتز
زادهٔ۱۳ ژانویهٔ ۱۹۱۷
خارکو، Kharkov Governorate, امپراطوری روس
درگذشت۲۳ اکتبر ۱۹۸۲ (۶۵ سال)
مسکو، شوروی
محل تحصیلدانشگاه خارکف, Kharkiv Polytechnic Institute
شناخته‌شده برایLifshitz tails
Lifshitz exponent
Lifshitz–Kosevich formula
Self-averaging
spectral shift function
supersolidity
جایزه(ها)جایزه لنین
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتفیزیک
محل کارمؤسسه علوم و تکنولوژی خارکو مؤسسه صنعتی برای مسایل فیزیکی
استاد راهنمالو لانداو
دانشجویان دکتریآرنورد کوسویچ

همراه با دانشجویش آرنولد کوسویچ، لیفشیتز (در سال ۱۹۵۴) ارتباط بین نوسانهای خواص مغناطیسی فلزات و شکل سطح الکترونی فرمی (فرمول لیفشیتز-کوسویچ) از آزمایشات د دهاس فن آلفن برقرار کرد.

لیفشیتز یکی از بنیانگذاران نظریه سیستمهای بی نظم بود.[3] و برخی از مفاهیم اساسی مانند خودآرایی را معرفی کرد و آنچه که امروزه با نامهای دنباله لیفشیتز و تکینگی لیفشتیز خوانده می‌شود، را کشف کرد.

در نظریهٔ اختلال، لیفشیتز[4] مفهوم عملکرد تغییر طیفی را معرفی کرد، که بعداً توسط مارک کرین توسعه یافت.

منابع
  1. Odijk, T. (1997). "Ilya M. Lifshitz. An appreciation". Physics Reports. 288: 9. Bibcode:1997PhR...288....9O. doi:10.1016/S0370-1573(97)00019-7.
  2. Grosberg, A. Yu.; Khokhlov, A. R. (1994). Statistical Physics of Macromolecules. Springer. ISBN 978-1-56396-071-0.
  3. Gredeskul, S.A.; Pastur, L.A. (1985). "Works of I. M. Lifshitz on disordered systems". J. Stat. Phys. 38 (1/2): 25–36. Bibcode:1985JSP....38...25G. doi:10.1007/BF01017846.
  4. Lifshitz, I.M. (1952). "On a problem of the theory of perturbations connected with quantum statistics". Uspekhi Mat. Nauk. 7 (1 (47)): 171–180.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.