انقلاب سدر

انقلاب سدر (عربی: ثورة الأرز‎)(۱۴ مارس ۲۰۰۵–۲۷ آوریل ۲۰۰۵) شامل مجموعه ای از تظاهرات مردمی و مدنی در لبنان، به ویژه در پایتخت آن در بیروت است، پس از ترور رفیق حریری نخست‌وزیر پیشین در ۱۴ فوریه ۲۰۰۵ به وقوع پیوست. گرچه اکنون به عنوان انقلاب سدر شناخته می‌شود، ولی به عنوان قیام استقلال شناخته شده‌است.
اهداف اصلی انقلاب عبارت بودند از :خروج نیروهای سوریه از لبنان، تشکیل یک کمیسیون بین‌المللی برای تحقیق در مورد ترور نخست‌وزیر، رفیق حریری، استعفای مقامات امنیت عمومی در کشور و سازماندهی انتخابات پارلمانی آزاد. تظاهرکنندگان همچنین خواستار پایان نفوذ سوریه در لبنان شدند.[2][3]

انقلاب سدر
این تصویر هنری یک هنرمند از اعتراضات انقلاب سدر است.
تاریخ۱۴ فوریه– ۲۷ آوریل ۲۰۰۵
مکانلبنان پایتخت بیروت
علت‌هاترور رفیق حریری نخست‌وزیر پیشین لبنان
هدف‌ها
  • خروج نیروهای سوری از لبنان
  • اتحاد همه لبنانی‌ها در مبارزه برای آزادی و استقلال
  • برکناری دولت کرمی حامی سوریه
  • برکناری شش فرمانده سرویس امنیتی لبنان همراه با دادستان کشور
  • نهایی شدن خروج کامل نیروهای سیاسی و امنیتی سوریه از لبنان
  • افشای قاتلان رفیق حریری، نخست‌وزیر سابق
  • انتخابات پارلمانی آزاد و دموکراتیک در بهار ۲۰۰۵ بدون دخالت سوریه
نتیجهپیروزی اتحاد علیه سوریه، خروج کامل نیروهای سوریه از لبنان، در ۲۷ آوریل ۲۰۰۵.
طرف‌های درگیری مدنی
آمار
قریب به ۱ میلیون تظاهرکننده
تلفات
کشته(ها)۰
زخمی‌ها۰
بازداشت‌شده۰
حبس‌شده۰
متهمان۰
جریمه‌شده۰
شعارهای مردمی این جنبش عبارت بودند از: آزادی، حاکمیت، استقلال و حقیقت، آزادی، وحدت ملی
تظاهرکنندگان به صورت پیاده و با خودرو به سمت میدان شهید راهپیمایی می‌کنند

اهداف

هدف اصلی این تظاهرات، پایان دادن به حضور نظامی ۳۰ ساله سوریه از سال ۱۹۷۶ در قلمرو لبنان بود و همچنین خواستار بازگشت نخست‌وزیر سابق میشل عون و آزادی فرمانده نیروهای لبنانی سمیر جعجع به عنوان یکی از اهداف انقلاب بود. اهداف انقلاب همچنین شامل چندین موضوع دیگر از جمله موارد زیر بود:

  1. متحد کردن همه لبنان در مبارزه برای آزادی و استقلال
  2. سرنگونی هواداران دولت سوریه در داخل لبنان.
  3. اخراج فرماندهان امنیت عمومی کشور و همچنین دادستان کل.
  4. اجرای خروج کامل نیروهای سوری و تجهیزات امنیتی از لبنان.
  5. افشاء قاتلان رفیق حریری، نخست‌وزیر سابق.
  6. برگزاری انتخابات آزاد و سالم پارلمانی در بهار سال ۲۰۰۵[4][5]

نتیجه قیام

نیروی سوریه در لبنان حدود ۱۴٬۰۰۰ سرباز بود که علاوه بر آن شامل عناصر اطلاعاتی در داخل لبنان می‌شد، پس از فشار آمریکا و فرانسه به سوریه، نیروهای سوری از لبنان در ۲۷ آوریل ۲۰۰۵ عقب‌نشینی کردند. مخالفان در این تظاهرات، رنگ قرمز و سفید را به نمایش گذاشتند و وفاداران نخست‌وزیر رفیق حریری به رنگ آبی مشخص می‌شدند.

ریشه نامگذاری

نام «انقلاب سدر» اصطلاحی است که لبنان را زیر پرچم میهن متحد کرده‌است. کلمه سدر به نماد ملی لبنانی، اشاره به درخت سدر دارد. گروه‌های مدنی و سازمان‌های شرکت کننده:

  • ائتلاف قرنه شهوان.
  • شهروندان برای لبنان آزاد: سازمان‌های غیردولتی.
  • مرکز دموکراسی لبنان: سازمان‌های غیردولتی جنبش مردمی.
  • سازمان جهانی معتقدین به دموکراسی: یک گروه متشکل از داوطلبان با از مذاهب متعدد.[6][7]

احزاب سیاسی شرکت کننده

جستارهای وابسته

منابع
  1. See United Nations Security Council Resolution 1559
  2. Beirut protesters denounce Syria
  3. Cedar Revolution moves towards free democracy
  4. Lebanon’s Independence Intifada: Dynamics, Achievements, and Shortcomings
  5. Syria sidesteps Lebanon demands
  6. ثورة الأرز
  7. The Branding of Lebanon's 'Revolution'
  8. «Democracy in Lebanon Establishes Web Presence». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۷.
  9. AFTER LIBERATION: TIME TO REBUILD OUR DEMOCRACY

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.