انقلاب آمریکا

انقلاب آمریکا (به انگلیسی: American Revolution) مجموعه رویدادها و اندیشه‌ها و تغییراتی است که منجر به جدایی سیزده ایالت آمریکای شمالی از بریتانیا و تأسیس ایالات متحدهٔ آمریکا گردید. اولین درگیری‌ها از شهر بوستون شروع شد که به دنبال شدت عمل پادشاهی انگلستان به سرعت گسترش یافت. در ۱۷۶۵ در نیویورک کنگره‌ای متشکل از ۱۳ مستعمره‌نشین تشکیل شد که سران این مستعمره‌نشین‌ها در این کنگره برای اقدام علیه انگلیس هم‌پیمان شدند و در مه ۱۷۷۵، رهبران مستعمره‌نشین از مردم درخواست کردند که برای مبارزه با اشغالگران آماده شوند.

انقلاب آمریکا
اعلان استقلال اثر جان ترامبول که در آن کنگرهٔ پنج نفره به تصویر کشیده شده‌است
تاریخ‎۱۷۶۵–۱۷۸۳
مکانمستعمرات سیزده‌گانه
شرکت‌کننده‌هااستعمارگران در آمریکای بریتانیا
نتیجه
از زنجیره نوشتارهای
انقلاب
گونه‌ها
روش‌ها
انگیزه‌ها
نمونه‌ها
درگاه سیاست

خاستگاه

از لحاظ سیاسی، خاستگاه انقلاب آمریکا را باید در درگیری‌های طولانی‌مدت بین بریتانیا و فرانسه در آمریکای شمالی بین سال‌های ۱۷۵۴ تا ۱۷۶۳ مشهور به جنگ هفت ساله جستجو کرد که موجب تهی شدن خزانهٔ دو امپراتوری شد. پس از این جنگ‌ها و وضع مالیات‌های سنگین از سوی پارلمان بریتانیا و جورج سوم پادشاه این کشور، سیزده مستعمره‌نشین آمریکا اعلام کردند تا زمانی که نمایندگانی از ایشان در پارلمان حضور نداشته باشد و بر وضع قوانین و مالیات‌ها نظارتی نکنند، از قوانین مالی و تجاری بریتانیا اطاعت نخواهند کرد و تجارت با سرزمین مادری را تحریم خواهند نمود. پارلمان در پاسخ با بیان اینکه مستعمره‌نشین‌ها در سراسر دنیا شرکت‌های تجاری متعلق به بریتانیا هستند، و پارلمان بریتانیا برای وضع قوانین و مالیات‌ها از ساکنان مستعمره‌نشین‌ها اجازه نمی‌گیرد، درخواست مستعمره‌نشین‌های آمریکا را رد کرد.[1]

هدف از انقلاب

به نظر اقتصاددان مائوئیست سمیر امین، انقلاب آمریکا، با وجود تحلیل‌هایی که از آن می‌شود، بیشتر نبردی برای دستیابی به استقلال و خارج شدن از سلطهٔ امپراتوری انگلستان بود و چندان به دلایل اجتماعی صورت نگرفت. مستعمره‌نشینان آمریکایی، در قیام خود علیه پادشاهی انگلیس، ابداً نمی‌خواستند روابط اقتصادی و اجتماعی خود را دگرگون سازند؛ آن‌ها خواستار آن بودند که از آن پس دیگر منافع خود را با طبقهٔ حاکمهٔ کشور مادر تقسیم نکنند. به این ترتیب، هدف از کسب قدرت ایجاد جامعه‌ای متفاوت با رژیم مستعمراتی پیشین نبود، بلکه نوعی جداسازی منافع بود.[2]

فیلسوف انگلیسی توماس پین دلیل انقلاب آمریکا را نبرد برای حفظ آمریکا به عنوان پناهگاه آزادی و مقاومت عقل سلیم آدمی در برابر تهدیدهای خودکامگان می‌دانست. پین می‌گوید «انقلاب آمریکا بر این اساس شکل گرفت که دولت یک قرارداد اجتماعی بین مردم است و نه یک حاکمیت ذاتی که از سوی خدا به کسی اهدا شده باشد.»[3]

نبرد لکزینگتون

انگلیسی‌ها در حوالی لکزینگتون یک سوم از نیروهای خود را از دست دادند و در ۱۰ مه، دژ دیگر انگلیسی را در کنار دریاچهٔ شامپلین تصرف کردند. با این پیروزی‌ها در ماه‌های ژوئیه و ژوئن، ۱۶ هزار داوطلب به ماساچوست رسیدند و ۱۰۰۰ انگلیسی در نبردی سخت کشته شدند.

در ژوئیهٔ ۱۷۷۶ میلادی، انگلیسی‌ها از بوستون بیرون رانده شدند و مردانی چون توماس جفرسون، جان آدامز، ورجر شرمن، رابرت استون و بنجامین فرانکلین اعلامیهٔ استقلال آمریکا را نوشتند و پرچمی با ۱۳ ستاره و خط که نمایانگر ۱۳ ایالت یا کوچ‌نشین بود، ارائه کردند.[4]

زمان آغاز و پایان این انقلاب مورد بحث است، ولی برخی سال ۱۷۵۷ میلادی را سال شروع آن و سال ۱۷۸۹ و ریاست جمهوری جرج واشینگتن را پایان آن می‌شمارند.

منابع
  1. Lawrence Henry Gipson, "The American revolution as an aftermath of the Great War for the Empire, 1754-1763." Political Science Quarterly (1950): 86-104.in JSTOR
  2. امین، سمیر (۱۳۸۶). ویروس لیبرال. ترجمهٔ ناصر زرافشان. نشر آزادمهر. ص. ۷۶.
  3. Robert A. Ferguson (July 2000). "The Commonalities of Common Sense". William and Mary Quarterly. 57#3: 465–504. JSTOR 2674263.
  4. A Guide to the American Revolution, 1763-1783 (Virtual Programs & Services, Library of Congress)
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ انقلاب آمریکا موجود است.
  • غفوری، علی. صد جنگ بزرگ تاریخ. انتشارات هیرمند.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.