اندرو آراتو
اندرو آراتو (مجاری: Arató András؛ زادهٔ ۲۲ اوت ۱۹۴۴) جامعه‌شناس، و استاد دانشگاه اهل ایالات متحده آمریکا و از دانش‌آموختگان دانشگاه شیکاگو است.
| اندرو آراتو | |
|---|---|
| نام در زمان تولد | Arato Andras Istvan |
| زادهٔ | ۲۲ اوت ۱۹۴۴ (۷۶ سال) بوداپست |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا |
| جایزه(ها) | Honorary Professor at the University of the Witwatersrand in ژوهانسبورگ، Distinguished برنامه فولبرایت Professor at the دانشگاه گوته فرانکفورت |
| پس‌زمینه‌های علمی | |
| دانشگاه | دانشگاه شیکاگو، Queens College |
| استاد راهنما | Leonard Krieger، ویلیام هاردی مک‌نیل |
| تأثیرات | گئورگ لوکاچ، یورگن هابرماس، اگنس هلر |
| کار علمی | |
| علاقه‌مندی‌های شاخص | History of political thought، جامعه مدنی، فلسفه سیاسی، legal and constitutional theory[1] |
| آثار برجسته | Civil Society and Political Theory |
زندگی
آراتو در سال ۱۹۴۴ در بوداپست زاده شد. آراتو برای اولین بار در کالج کوئینز در شهر نیویورک شروع به تحصیل کرد و کارشناسی ارشد خود را در تاریخ در سال ۱۹۶۶ به پایان رساند؛ و برای تکمیل مقطع کارشناسی ارشد خود در ۱۹۶۸ و دکترا به دانشگاه شیکاگو رفت.
جوایز
وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون برنامه فولبرایت شده‌است.
منابع
- "The New School for Social Research Faculty Profile: Andrew Arato". Retrieved 16 May 2016.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Andrew Arato». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ اوت ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.