انتقال موازی
در دانش هندسه، انتقال موازی (به انگلیسی: Parallel transport) راهی برای منتقل کردن اطلاعات هندسی در راستای منحنی های هموار در یک خمینه است. اگر خمینه به یک اتصال آفین مجهز باشد( یک مشتق هموردا یا اتصال روی بسته تانژانت)، این اتصال اجازه می دهد که بردارهای خمینه را در راستای منحنی ها به گونه ای منتقل کنیم که نسبت به اتصال موازی باقی بماند. سایر اشکال اتصال نیز مجهز به سیستم های انتقال موازی مخصوص به خودشان هستند. مثلا یک اتصال کسزول در یک بسته بردار نیز اجازه انتقال موازی بردارها را از راهی شبیه به یک مشتق هموردا، می دهد. بنابراین انتقال موازی یک اتصال، به نوعی هندسه محلی یک خمینه را در راستای یک منحنی انتقال می دهد: یعنی هندسه نقاط نزدیک را به یکدیگر متصل می سازد.
منابع
- Guggenheimer, Heinrich (1977), Differential Geometry, Dover, ISBN 0-486-63433-7
- Knebelman (1951), "Spaces of relative parallelism", Annals of Mathematics, 2, The Annals of Mathematics, Vol. 53, No. 3, 53 (3): 387–399, doi:10.2307/1969562, JSTOR 1969562
- Kobayashi, Shoshichi; Nomizu, Katsumi (1996), Foundations of Differential Geometry, Volume 1, Wiley-Interscience, ISBN 0-471-15733-3; Volume 2, شابک ۰−۴۷۱−۱۵۷۳۲−۵ .
- Lumiste, Ü. (2001) [1994], "Connections on a manifold", Encyclopedia of Mathematics, EMS Press
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.