اعتصاب معدنچیان بریتانیا (۸۵–۱۹۸۴)
اعتصاب معدنچیان بریتانیا (۸۵–۱۹۸۴) (به انگلیسی: The miners' strike of 1984–85) یک اقدام بزرگ صنعتی برای جلوگیری از تعطیل کردن صنعت معدن‌کاری زغال‌سنگ بریتانیا بود. این اعتصاب توسط آرتور اسکارگیل از اتحادیه ملی کارگران معدن (NUM) علیه شورای ملی زغال‌سنگ (NCB)، یک سازمان دولتی هدایت می‌شد. دولت محافظه‌کار با نخست‌وزیری مارگارت تاچر می‌خواست قدرت اتحادیه‌های کارگری را کاهش دهد و با اعتصاب مخالفت کرد.
| اعتصاب معدنچیان بریتانیا | ||||
|---|---|---|---|---|
 تجمع اعتصابی معدنچیان در لندن، ۱۹۸۴ | ||||
| تاریخ | ۶ مارس ۱۹۸۴ – ۳ مارس ۱۹۸۵ | |||
| مکان | بریتانیا | |||
| هدف‌ها |
| |||
| نتیجه | بسته شدن گودال‌های زغال | |||
| طرف‌های درگیری مدنی | ||||
| ||||
| چهره‌های شاخص | ||||
| ||||
| آمار | ||||
| ||||
| تلفات | ||||
| کشته(ها) | ۶ | |||
| زخمی‌ها |
| |||
| بازداشت‌شده | ۱۱٬۲۹۱ | |||
| حبس‌شده | ۱۵۰–۲۰۰ | |||
| متهمان | ۸٬۳۹۲ | |||
اتحادیه ملی کارگران معدن (NUM) دربارهٔ این اعتصاب به گروه‌های مختلف تقسیم شدند. تعداد کمی از اتحادیه‌های کارگری عمده از NUM حمایت کردند که دلیل اصلی آن عدم تفاهم در سطح ملی بود. برخوردهای خشونت‌آمیز پلیس با معترضان، تبدیل به پیروزی قاطع برای دولت محافظه کار شد و اعتصابات خاتمه یافت و اجازه تعطیلی بیشتر معدن‌های زغال‌سنگ بریتانیا را داد. بسیاری از ناظران این اعتصاب را «تلخ‌ترین اختلاف صنعتی در تاریخ انگلیس» می‌دانند. بیش از ۲۶ میلیون نفر شغل خود را از دست دادند.[1] روزنامه‌نگار سئوماس میلن در مورد این اعتصاب گفت: «هیچ اعتصاب واقعی - از نظر اندازه، مدت زمان و تأثیر - مانند این اعتصاب در هیچ جای دنیا وجود ندارد».
اعتصاب در سپتامبر ۱۹۸۴ غیرقانونی اعلام شد، زیرا هیچ رأی‌گیری ملی برای اتحادیه ملی کارگران معدن برگزار نشده بود. اعتصابات در ۳ مارس ۱۹۸۵ به پایان رسید. پایان رسیدن این اقدام یک لحظه تعیین‌کننده در روابط صنعتی انگلیس بود، شکست اتحادیه ملی کارگران معدن (NUM) به‌طور قابل توجهی جنبش اتحادیه‌های کارگری را تضعیف کرد. ولی این یک پیروزی بزرگ برای مارگارت تاچر و حزب محافظه کار بود، زیرا دولت تاچر توانست برنامه اقتصادی خود را تلفیق کند. تعداد اعتصابات در سال ۱۹۸۵ به شدت کاهش یافت و قدرت اتحادیه‌های کارگری نیز به‌طور کلی کاهش یافت.[1] سه مرگ ناشی از حوادث مربوط به اعتصاب بود.
صنعت زغال‌سنگ که بسیار کاهش یافته بود، در دسامبر ۱۹۹۴ به بخش خصوصی شد. در سال ۱۹۸۳، انگلیس ۱۷۴ گودال کار داشت که همه آنها در پایان سال ۲۰۱۵ بسته شده بودند. فقر در مناطق قبلی استخراج زغال‌سنگ افزایش یافت و در سال ۱۹۹۴ گرایمثورپ در جنوب یورک‌شر جنوبی فقیرترین محل سکونت در این کشور بود.
منابع
- Lyddon, Dave. "The 1984–85 Miners' Strike". TUC History Online. Retrieved 6 March 2009.
- "Watching the pits disappear". BBC News. 5 March 2004. Retrieved 6 March 2009. Map showing location of pits in 1984 and the closures each year up to 2004.
- Beatty, Christina; Fothergill, Stephen; Powell, Ryan. "Twenty Years On: Has the Economy of the Coalfields Recovered?" (PDF). Centre for Regional Economic and Social Research, Sheffield Hallam University. Archived from the original (PDF) on 24 September 2006. Retrieved 6 March 2009.
- "Britain's Nationalised collieries from 1947". Northern Mine Research Society. Archived from the original on 14 March 2014. Retrieved 6 March 2009. Includes lists of mine closure dates.
پیوند به بیرون
- Miners strike 1984–1985 بایگانی‌شده در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine – Report Digital – archive of photos of the 1984–1985 strike
- Miner's Advice – website providing help and information to ex-coal miners
- The official NUM website
- A look at present day mining
- Women in the miners' strike 1984/85 in the north-east of England
- Norman Strike's Diary – an online version of a diary kept by one of the striking miners
- Sources for the Study of the Miners Strike in South Yorkshire Produced by Sheffield City Council's Libraries and Archives
- Cabinet office documents from 1984 concerning the strike (PDF format)
- (in French and English) The strike, video Radio Télévision Suisse, dated 1984
- Colliery Maps – Online mapping of collieries of the British Isles (Northern Mine Research Society)
- Coal Mining in the British Isles – Interactive mapping and information on collieries of the British Isles (Northern Mine Research Society)