اسفار اربعه (کتاب)

اسفار اربعه با نام کامل الحکمة المتعالیة فی الأسفار العقلیة الاربعة از معروف‌ترین آثار صدرالدین شیرازی جزوء اولین کتاب و در سن ۳۵ سالگی شامل نظرات فلسفی او در حکمت متعالیه است که در چهار فصل (اول امور عامه وجود؛ دوم در جواهر و اعراض؛ سوم در خداشناسی و صفات او؛ چهارم در نفس و معاد) تنظیم شده و هر فصل آن با یکی از مراحل عملی و چهارگانه «مسافرت» های معنوی عرفا برای «رسیدن به خدا» که به اسفار اربعه مشهور است نامگذاری و هماهنگ شده‌است.در ضمن این کتاب کامل نمیباشد و نیازمند مطالعه و رجوع به دیگر اثار وی برای شناخت حکمت صدرایی و فهمیدن بهتر نظریات وی میباشد. [1] ترجمه فارسی کامل این اثر با عنوان «حکمت متعالیه در اسفار عقلی اربعه» توسط محمد خواجوی در انتشارات مولی منتشر شده‌است.

اسفار اربعه

اسفار اربعه یا سفرهای چهارگانه بنا بر آثار و تعلیمات عارفان پیشین «مراحل عملی» یا در اصطلاح «مسافرت» های معنوی عرفا برای «رسیدن به خدا» است که ملاصدرا همنام و هماهنگ با آنها به شکل زیر کتاب خود را تنظیم کرده‌است.[1]

سفرهای چهارگانه عرفاترجمه فارسی سفرهاتطبیق فصول کتاب اسفار
سَفر اول: سفر من الخلق الی الحقمسافرت از مخلوقات تا خدافصل (سِفر) اول: در امور عامه وجود
سَفر دوم: سفر فی الحق بالحقمسافرت در مخلوقات با خدافصل (سِفر) دوم: خداشناسی و صفات خدا
سفر سوم: بازگشت به خلق با حقمسافرت در خدا با خدافصل (سِفر) سوم: در ربوبیت و افعال خدا
سفر چهارم: سفر فی الخلق بالحقمسافرت از مخلوقات تا خدافصل (سِفر) چهارم: در نفس و معاد (علم النفس)

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.