از هم پاشیدن بیتلز

زمانی که جان لنون به دعوت یکی از دوستانش، برای بازدید از نمایشگاه آثار تجسمی بانویی ژاپنی، به مرکز لندن رفته بود، با یوکو اونو آشنا شد. آن دو تا آن زمان متأهل بودند ولی جدا از همسرانشان زندگی می‌کردند. یوکو اونو هفت سال از لنون بزرگ‌تر بود. جان آن موقع (سال ۱۹۶۶) ۲۶ ساله بود و یوکو اونو ۳۳ ساله. از همان زمان که ماجرا شروع شد، جان به حدی شیفته یوکو شده بود که در ترانه‌هایش هم به شکل مستقیم یا غیر مستقیم به او اشاره می‌کرد. این رابطه چنان قوی شد که دیگر حضور یوکو اونو در کنار جان، باعث آزرده خاطر شدن دیگر اعضای گروه شده بود. اونو در تمام مراحل ضبط ترانه‌ها حاضر می‌شد، هم اش در گوش جان زمزمه می‌کرد، در کارهای آنان دخالت می‌کرد و به آنهای توصیه‌های شاعرانه یا موسیقایی می‌کرد. کار آنها بالا گرفته بود و داشت کار بیتل‌ها را به هم می‌ریخت. آن دو به شدت به هم وابسته شده بودند. جان عاشقانه همسرش را دوست داشت. دلش می‌خواست همیشه با او باشد، او را در کارهایش سهیم کنند و از او مشاوره بخواهد. خیلی‌ها یوکو را به دخالت در کارهای جان متهم می‌کردند و هنوز هم می‌کنند ولی بعد از اینکه یوکو در اثر تصادف اتومبیل دچار مشکل شد، جان تخت بزرگی سفارش داد تا همسرش هم در استودیو محل ضبط آخرین آلبوم بیتل‌ها با نام ابی رود در کنارش باشد. وقتی آنها به استودیو وارد می‌شدند، سرهایی بود که از آن دو روی برمی‌گرداندند و ابروهایی بود که به خاطر بودن آنها در کنار هم، درهم می‌رفتند.

هیچ‌یک از دوستان نزدیک، نامزدها یا همسران بیتل‌ها در زمان ضبط کارهایشان به استودیو نمی‌آمدند و فقط در برنامه‌های رسمی یا مراسم ویژه یی که حالت مناسبی داشت، همراه آنها دیده می‌شدند. استودیو محل کار آنها بود و بیتل‌ها از اینکه شکل کارشان، استقلال و روش ویژه‌شان توسط یک بیگانه به خطر افتاده بود، ناراحت بودند. پل مک کارتنی، جرج هریسون و رینگو استار به شدت در برابر یوکو قرار گرفته بودند و نمی‌توانستند تحمل کنند همسر دوست شان در کارهای حرفه یی آنها دخالت می‌کند؛ بنابراین آنها عملاً رودرروی جان قرار گرفتند و به او گفتند حضور همسرش در جمع بیتل‌ها و دخالت‌هایش در کارهای آنها با مرام و روش بیتل‌ها سازگاری ندارد.

مردم به حرف‌های جان واکنش نشان می‌دادند. در محافل عمومی او را مسخره می‌کردند. سرش داد می‌زدند؛ «زنت کجاست جان؟» و حرف‌های زننده دیگر. روزنامه‌ها سعی می‌کردند از روی این مسائل رد شوند ولی نفرت عمومی نسبت به حرکات یک ستاره دوست داشتنی که خودش می‌گفت دوست داشتنی نیست، یک گروه موفق را به نابودی کشاند. مردم عشق جان و یوکو را «تهوع آور» می‌خواندند و در بین این مردم، هواداران دوآتشه بیتل‌ها هم دیده می‌شدند. نماد بارز این اعتراض‌ها هم اهدای یک دسته رز زردرنگ به یوکو توسط دختری از هواداران بیتل‌ها بود. آنها جلوی استودیو ایستاده بودند که دخترک دسته گل زردرنگ (رنگ زرد نشانه نفرت و دلخوری است) را که مملو از گل‌های تیغ دار بود به یوکو داد. یوکو بارها و بارها از او تشکر کرد ولی مردم از رفتار دوستانه او نفرت داشتند؛ بنابراین جان برای سلامت ماندن رابطه و عشقش تصمیم به جدایی از بیتل‌ها گرفت و همراه یوکو ماند تا از دوستان قدیمی اش و تقریباً با محبوبیت مردمی اش خداحافظی کند.

سرانجام پل مکارتنی در سال ۱۹۷۰، و بعد از جمع‌آوری و بازسازی آلبوم بگذار باشد، از هم پاشیده شدن بیتلز را رسماً اعلام کرد و این گروه بعد از ۱۰ سال فعالیت موسیقایی از هم پاشید.

ویکی‌پدیای انگلیسی